Lizarrak ez du joate aldera joaterik merezi
San Pedro de la Rua elizaren harmailak
Aymeric Picaud erromesak idatzi omen (1) zuen XII. mendean, latinez, honelatsuko esaldiren bat: “Lizarra ogi oneko hiria da, ardo bikaina, haragi zein arrain asko eta orotako zorionak eskaintzen dituena”. Segurutik beste hainbeste eskaintzen darrai egungo Lizarrak 900 urte geroago baina, bestela ere, bisita merezi duten arte-ondare eta historiak (2) ditu.
Lizarraren handitasunak ez du inondik ere bisitaria ezertara behartzen. Bada barazki-jana egitera apropos joango denik, bide batez Garesen sartu eta piper erreak erosiko dituenik edota, onenean ere, San Pedro de la Rua elizaraino igogailuz (bai baitago) heldu eta atzekaldeko “klaustra” ezagutzearekin konformatuko denik.
Nik, aukeran, haraino joanez gero, edonori aholkatuko nioke lagunartean joatea, talde-gidari ofizialen batekin bi orduko bisita aurrez adostu (hamar euro lagun bakoitzeko), zintzo-zintzo eta adi-adi zirkuitoa egin eta… gero gerokoak.
Dozena erdi eliza, bizpahiru jauregi edo konbenturen bat kanpotik ikusi, eta honezkero erromanikoa ez den zubi erromaniko gurutzatzea baino nabarmen gehiago eskaintzen du Lizarrak. Hainbat garai eta kulturaren bide-gurutzea da; baskoien, juduen eta frankoen elkargune; gure historiaren alderdietako baten adierazgarri; hainbat mende luzetako ekonomia-garapenaren lekuko…
Eibartik ordu eta erdira baino ez, lagunartean edo familian joateko aproposa. Lizarrak merezi du bisita. Baina ez, firin-faran joanean joateko.
1) Kasu honetan "omen" delakoa erretorikoa baino, mesfidantza osokoa bide da. Gero eta gehiago dira zalantzan jartzen diotenak Aymeric Picaudi, mendetan egotzi izan zaion gida-liburu ospetsua berak idatzi.izana.
2) Taldekiderik gehienok nondik gindoazen jakinda, gidari ofizialak erreparo handirik gabe bota zigun, arabar, bizkaitar eta gipuzkoarrei zor diela Nafarroak "espainiartu" izana.
.
.
