Liburudendara birritan joan beharra
Politikariei leporatu izaten zaie amaitu gabeko lanak aurkeztu nahi izana. Kritika hau kazetari eta idazle munduaren bitartekotzaz egin ohi zaie gehienbat. Hala ere, zozoak beleari ipurbeltz.
Nik ez dut inoren etxe barruko daturik zehatz-mehatz ezagutzen baina, inork galdetuko balit, esango nuke esan oso ohikoa dela euskal argitaletxeen artean, liburu berrien jendaurreko aurkezpena egitea aleak moldiztegitik atera eta liburudendaz liburudenda zabaldu aurretik. Hau da, aurkeztu eta komunikabideetan jakitera ematen denetik liburuak kaleratu arte, edozenbat egun pasatu izaten direla.
Eskarmentuz dakit hau sarri gertatzen dela, ez dakit ostera zergatik. Ez dakit liburu-aurkezpen egunerako ale bakar batzuk baino amaitzen ez dituztelako ote den, edo argitaletxeen komunikatzaileek eta banatzaileek erritmo ezberdinak dituzten, baina bion artean osatzen duten kudeaketa ez da, ene iritziz, inondik ere ona. Hainbatek erantzungo dit ez dagoela honen zazpikia izan beharrik; gauzak lasaixeago hartu behar direla; zabalkundeak denbora behar duela; astebete beranduago erosteak ez dakarrela kalterik… Eta arrazoi izan dezake…
Baina, hain zuzen ere, emandako arrazoi guztiak zentzuzkoak direnez gero, zilegi bekit galdetzea ze presa dagoen argitalpen osoa bota aurretik ale apur batzuk komunikabideei azaltzeko, edota zabalkundea amaitu baino lehenago aurkezpena harrapataka egiteko. Alegia, honen zazpikia izan beharrik ez dagoenez gero, gauzak lasaixeago hartzea komenigarri bada eta astebete beranduago saltzeak kalterik ez badakar, zergatik ez aurkezpena astebete geroago egin?
Behar bada ni txorimalo samarra naiz, baina komunikabideetan aurkeztearekin batera dendatara iristen ez diren liburuei nik boikota egin izaten diet. Nik ez dut aurkeztu berri den liburua erosteko denda berberera birritan joan beharrik.
Nik ez nuke esango boikot aktiboa egiten diedanik, baina horrelakoak pasatzen zaizkidan kasu gehienetan lehenengo ahaleginak kale egin ondoren ez da bigarrenik izaten, eta ahaztuta edo berotasuna galduta, ba ez dut erosten. Beraz, saltzaileak jakingo du zertan ari den... Eta bai, zentzubakoa eta amorragarria da.