Kontzertua eta konbenioa eztabaidagai
Jakina, kontzertu zein konbenio ekonomikoak espainiar estatuarekiko atxikimenduaren adierazgarri direla; egia, indepentzia lortuz gero ez litzatekeela horrelako itun ekonomikorik behar izango; baina, egia ere bada, hirugarren alternatibarik izan zitekeela, inondik ere ahaztu ezinezkoa: espainiar estatuari atxikiak jarraitzea… baina kontzerturik edo konbeniorik gabe. Alegia, hainbati entzunez gero, badirudi hautua dela kontzertu ekonomikoa ala independentzia, baina hirugarren aukerakizunik ere bada, zenbaitek ez ikusi edo pasa-misi egiten dion arren.
Politikan, bizitzan bezalaxe, arriskuak hartu egin behar dira, baina arrisku neurtuak. Behar bada, zer galdurik ez duenak erraz samar hartu ditzake arrisku latzak, baina zer kontserbatu duenak aldez aurretik balantza egiten asmatu behar du. Nik behintzat nekez jarriko nuke eskutan dugun ogasun-sistema balizko independentziaren truke. Eta, gainera, ez dut uste bakarra izango nintzatekeenik. Nago, euskal hiritarrik gehienek beste horrenbeste egingo luketela.
Zentzu honetan, onerako baino ez da nafar gobernua abertzalea izatea eta aipagarri Uxue Barkos nafar lehendakariak eragin berri duen konbenio ekonomikoaren aldeko defentsa. Segurutik UPN-ren gobernuak sekula bere oldez egingo ez lukeena. Espainian euskal kontzertu ekonomikoa zalantzan jarri izaten zen bakoitzean, UPNek burua makurtzen zuen, eztabaida hori Nafarroari ez zegokiolakoan. Uxue Barkosek badaki, ordea, Euskal Autonomia Elkartearen kontzertua kolokan jarriko balitz, ondotik joango litzatekeela maldan behera nafar konbenioa ere.
Esango nuke esan, gainera, nafar ezker abertzalea, Altsasutik honakoa baino “foruzaleagoa” dela. Eta, behar bada, Leitzarandik honakoa ere dezente foruzaletu dela, Gipuzkoan lau urtez bizi izandako eskarmentuaren ondotik.
Eta, ildo beretik, edo kontrakotik, ez dut uste PP alderdiak posizioak galtzeak, Euskal Herrian, foru-tradizioari darion ogasun-sistema indartzen duenik.
Borrokatu? Jakina, borrokatu egin behar horrelakoak ekiditeko eta ezabatzeko! Baina, independentzia? Zer independentzia gero?