Jon, non zaude?
Igelak, 1951
Zergatirik inork adierazi ez arren, esandako orduan baino hamar minutu beranduago ekin zitzaion emanaldiari eta, ondotik, ez aurkezpenik, ez azalpenik, ez nondik norako hitzerdirik ere. Ekitaldiak 45 minutu iraun zuen ozta-ozta, batere etenik eta bestelako argibiderik gabe.
Jendez, pandemiaren baldintza murritzak direla-eta, bete antza. Entzuleen artean, 50 urtetik gorako dozena erdiren bat lagun izan ezik, bikote gazte asko eta, gehienbat, hogeitaka urteko neskak nabarmen nagusi.
Eszenategia, hotza, xuhur eta uzkur samarra. “Naturala” ote? Kanta-saioa, vintage tankerakoa, lau-laua. Irudi-agerpena, berriz, giro berekoa, ilun eta goibela. Ahotsak, ordea, batere aitzakiarik gabe, onak.
Nahiz “illargia”, “igela”, “erran” eta honelako hitz solte batzuk baino sumatu ere sumatu ez, entzuleriak pozik zirudien eta, tarteka-marteka, baita susper eta esker oneko oihu eta txilioak bota ere.
Amaieran, oholtza gainekoek zein azpikoek urbitsetan ematen zuten, alai eta kontent. Txalo zaparrada ugari eta irribarrea gogotik.
Ni eta nire inguruko zenbait, ordea, aho zabalik, ezjakinez, igande arratsalde euritsuan zertara joan ote ginen Donostiaraino asmatu ezinik.
Jon, non zaude?
- Xabier Iratzeder, Koldo Mitxelena eta Jon Mirande (Arantzazu, 1956)
