Istilu gehiegi eta independentziaren aldeko boto gutxiegi

Arrazoi osoa duzu. Estonia, Letonia eta Lituanak bezalaxe egin behar dugu. Okupazioarekin amaitu, independentzia berreskuratu, eta gero egin erreferenduma. Askatasunean, nola bestela! Ezin da okupaziopean bozkatu. Bozkatzeko demokrazia behar da.

Baltikoko herri hauek eredugarriak dira. Gauzak ordena lojikoan egin zituzten (lehenik independentzia, gero erreferenduma), eta txukun (bertan bizi ziren errusiarrek ezin izan zuten bozkatu herriaren etorkizuna erabakitzeko orduan)

Letoniaren etsenplua arras interesgarria iruditzen zait. Letonieraz zekitenek baino ezin izan zuten bozkatu. Katalunian horrela egin balitz, zein izango zen emaitza ? Eta gurean ?

Lehen eta behingoz, eskerrik asko bioi. Bistan da Baltikoko hiru Herriok ez direla adibiderik egokienak.

Nik adierazi nahi nuen bakarra zen, botoen kontra joatea oso zaila dela. Eta, zer nahi delarik, botoak biltzea uste baino zailagoa dela, Eskozia, Quebec eta Katalunia, kasu.

Baina, zer gerta ere, adibide egokiak asmatzen ere, jakin egin behar da.

Eskerrik asko.

Zergatik ez dira ba adibide egokiak izango? Quebec eta Eskozia baino askoz hobeak, dudarik gabe. Azken finean askatasuna berreskuratzea lortu dute. Ezin hartuko ditugu ba eredutzat porrot egin dutenak!

Benito Lertxundik Eskoziakoa bozkatu aurretik esan zuen bezala, erreferendumak estatuek antolatzen dituzte (eta ez alderantziz), eta normalean irabatezko... tamalez arrazoi zuen eta Eskoziak galdu egin zuen.

Baltikoko herriek egin zuten moduan, Euskal Herrian erreferenduma euskal estatuak antolatu behar du. Pako Aristik dioen bezala, egingo dugu bai erreferenduma, baina independentzia lortu eta urte batzu pasa direnean, español eta frantsez izan nahi dugun ala ez "erabakitzeko".

Ezin dugu onartu espainiar eta frantziar okupaziopean, euren errolda eta legediaren pean gure etorkizuna bozkatzea.

Interesgarria oso gertatzen da Katalunyaren independentziarako hartu duen bideari buruzko sortu den eztabaidatxoa. Amatiño errudun!
Gustatuko litzaidake, ahal bada, nire koilaratxoa sartzea saltsa pipermintsu honetan. Nire aburuz, eta Euskal Herriaz ari naiz, hona hemen kontuan hartu beharko liratekeen puntuak balizko independentzia abiarazi aurretik:
1º- Gure historia ez du zer ikusirik ez Baltikoko errepublikak, ez Eskozia, ez eta Québec-erenarekin.
2º- Gure Herria banaturik dago hiru zatitan.
3º- Tamalez, euskara ez da batzen gaituen gehienen hizkuntza; gaztelera hegoaldean eta frantsesa iparraldean nagusiak.
4º- Herriaren demografia gure kontra doa. Gero eta jaiotzarik gutxiago, eta daudenekin ere ezin daiteke herri bat bizirik mantendu.
5º- Laugarren puntuarekin zer ikusi handia duena da azken urteotan datorkigun etorkinen kopurua: mairuak, beltzak, indiarrak, txinatarrak, hegoamerikarrak… Ez dut uste hauek Euskal Herriaren independentzia aldarrikatuko dutenik.
6º- Gure arteko “kainismoa” sekulakoa izan da historikoki: ganboarrak vs oinaztarrak, agaramontarrak vs beaumondarrak, liberalak vs karlistak. Gaur egun, ez daiteke esan Ezker Abertzaletasunak eta EAJk elkarren ezpainak musukatzen dituztenik. Aipatutako batasun ezak ez du inoiz leundu independentziarako bidea.
7º- Erreferenduma eginik ere (EAE, Nafarroa eta Iparraldean) ez dut baiak, portzentaje nabarmenez, irabaziko duenik.
8º- Ba daude aipatzeke puntu ekonomikoak, baina, esparru honetan ez nago aritua, beraz, beste batek bere iritzia eman beza.
Pako Aristiren adierazpenak, nire uste apalaz, ez dira arrunt logikoak; Euskal Herriak lortzen badu amestutako independentzia, bere biztanle gehiengoaren onespenaz izango da, beraz, zertarako bada ditxosozko erreferenduma urte batzuk pasatuta gero?

Eta zenbat dira erabakitzeko eskubidearen aldekoak orain?
Zenbat ziren katalunian independentziaren aldekoak orain 5 urte?
Espaniako Estatua sendoago dago orain duela 5 urte baino?
Nora begira daude euskal herritarron ordezkari abertzaleak katalanek atea zabaltzen saiatzen ari diren bitartean?
Nola zan abestia:" zuk bultza handikan nik hemendikan....", nola jarraitzen du Amatiño?