Iraultza kubatarra
Lehen lehendakari-orde berria, berriz, José Ramón Machado, 77 urte, Alderdi Komunistaren burukidea eta 1958an, Sierra Maestrako taldean, Castro anaiekin batera, Che Guevara, Camilo Cienfuegos eta beste hainbat mitorekin hasitakoa. Martxa honetan¸ belaunaldi berriaren lekuko omen den Carlos Lage lehenago egingo dute aittitta, Kubako kapitan pilotu baino. Lagek hogei urte daramatza Kubako ekonomia suspertu nahirik eta Raúl Castro jeneralak, berriz, ia mende erdi militarren buru. Garbi dago nork duen Iraultzaren kontrola.
Carlos Lage Dávila, Kubako administrazioaren kargu zibilik gorena, kudeatzaile prestua da. Ondotxo daki ekonomiak politikak ukatu ezin dituen legeak dituena. Mundu zabalera gehien atera den politikari kubatarra da eta euskal enpresen egitasmoak ez zaizkio ezezagun.
Serioa harremanetan, malgua hizketan, atsegina distantzia motzean eta zuhurra erabakietan, sekula ez zaio sistemaren aurkako kritikarik entzun. Hitz jario handiagoa erakutsi du Carlos Lage Codorniú semeak, kubatarrik gehienen burutan dagoena esan duenean: “Behar bada Txinaren aukera ekonomikoa ez dagokio Kubari baina... zergatik ez Estatuak sektore estrategikoen kontrola gorde eta gainerakoetan hiritarren ekimenari amain eman?” Jakina, semea ez da aita, baina kasualitate horiek ez dira inon gertatzen, zer esanik ez gero Kuban.
Ez. Castro II.ak ez du horrelakorik egingo, ez behintzat Castro I.a bizi den artean. Ia 50 urteko asmatu ezinaren ostean, Kubak behar beste itxarongo du mitoaren duintasuna kolokan jarri aurretik. Baina hori, paradoxa bada ere, iraultzailea noiz hilgo zain egotea bezainbateko iraultza da.
