Iragan eta etorkizun loriatsuak

Internetez bildutako iritzien arabera, honako hauek omen dira Euskal Herriko zazpi mirariak, garrantzitsuenetik garrantzitsuenera: 1- Bilboko Termibus bainuak. 2-Durangoko papertegia. 3- Zornotzako “patata”. 4- Muskizko Petronor findegia. 5- Bilboko Sabino Arana kalean zeharreko  sarrera. 6- Gasteizko “La mirada” eskultura. 7- Barakaldoko Udaletxea. 

Zalantzarik gabe umorezko lehiaketa da, zeharo bizkaitarra (bistan da gipuzkoarrek eta nafarrek ez dutela lar parte hartu), funtsean batere garrantzirik ez duena eta, horretara, kontuan hartzerik ere merezi ez duena. Hala ere, lehiaketa bera ganorabakoa den arren, zer pentsa eman didate aukerak adierazteko programak berak emandako azalpenek. Izan ere, Petronorren kasuan, Muskizko findegia Euskal Herriko zazpi mirarietakotzat jo omen da ''monumento al glorioso pasado industrial de Bizkaia'' delakoan.

Bistan da hori esan duenak ezer gutxi dakiela euskal historiaz zein euskal industriaz eta segurutik uste duela findegiak zaharkituak diren artean telebista oso jarduera modernoa dela eta, gainera, etorkizun handikoa. Baina, Vaya Semanita-ren gidoilariek besterik uste arren, Muskizko findegiak ez du zer ikusirik Bizkaiko iragan industrial loriatsuarekin eta ez da ETB bera baino askoz ere zaharragoa.

Izan ere, Petronorren findegia 1972an hasi zen lanean, Bizkaiko iragan industriala baino ehun urte geroago eta, beraz, berrogei urte beteko ditu datorren urtean, ETBk baino hamar urte gehiago besterik ez. Auskalo ETBrentzat Petronor zaharra ote den, baina ez ETB zahartzen --alferrik galtzen-- ari den neurrian baino gehiago.

Gainera, Petronorrek ez dio zorrik industriari, auto-trafikoari baino. Ez da euskal industria Petronorren ekoizpenen eskalerik handiena, garraio-sektorea baizik. Petronor ez dago hor “besteek” gasolina kontsumitzen dutelako, “guk” kontsumitzen dugulako baino. Petronor da bostehun kilometroren bueltan dagoen findegirik bakarra eta, aukeran, hobe (ekonomiaz, lanpostuz, fiskalitatez, ingurumenez…) bertatik bertara ekoiztea eta kontsumitzea, Galiziatik, Kataluniatik edo Gaztela-Mantxatik ekartzen hastea baino.

Onerako zein txarrerako, findegiak ez dira iragana, etorkizuna baino, petrolioak dirauen artean behintzat. Eta petrolioak zenbat iraungo ote? Auskalo, ezin jakin zenbat hamarkada gehiago iraungo duen, baina seguru gero Vaya Semanita programak baino dezente gehiago iraungo duela eta, martxa honetan, zoritxarrez, baita ETBk baino nabarmen gehiago ere.