Ikertzaileak politikan
Gai-zerrendaz gainerako zertzeladak aipatuko baditut, lau urtez eremu politikoan lanegin ahal izanaz pozten den jendea da, gobernu-esperientzia onuragarritzat jotzen duena, eta “hiritar guztiek, behin bederen, bertatik pasatu beharko luketela” uste duena.
Ikertzaileoi jaramonik egingo badiegu, langile arrunt serioak aurkitu dituzte ministeritzetan, funtzionari saiatu eta kementsuak eta, oro har, artez arte ikusi ahal izan omen dute Gobernuan jendeak dezente asko eta ondo lan egiten duela.
Ideologiak zein neurritan eragiten ote duen ikerkuntzan galdetuz gero, erantzunok laburbiltzekotan: 1. Eguneroko ikerkuntzan, itxuraz, ezer gutxi. 2- Aurrekontuak erabakitzerakoan dezente. 3- Eta zenbait estrategia nagusi bideratzekoan, berriz, asko.
Alegia, tarte laburreko alderdikeriak baino, aldez aurretikako iritzimoldeek eragin gehiago izan dezaketela. Hau da, esaterako, energia nuklearraren aldeko apostua egin ala ez, zelula-amen gaineko ikerkuntzan sakondu ala ez, epe motzera ala luzera jokatu etab. Funtsean, kontua ez omen da soilik “zeren alde egingo apostua”, bide batez, ondorioz, “zeren alde ez den egingo” baino, aurrekontu osoak berberetsua izaten jarraitzen bai baitu.
Denok uste dute “eurenak” ez duela legealdi hau baino gehiago iraungo, zalantza gutxi dute PPren garaipenaz eta estuasunik bakarra gehiengo osoa lortuko ote duen da. Edozein modutan, ez dira lanik gabe geratuko. Denek dute nora itzuli.
Nere jarduera Komunikazioa da eta izan da gehienbat 1976tik hona. Euskara, Administrazioa, Irakaskuntza, Telebista, Industria, Ikerkuntza, Politika, Energia... lan-esparruak besterik ez dira, substantiboa Komunikazioa da. Zenbaitek sinetsi ez arren, nik ez dakit politikaz... irakaskuntzaz, ikerkuntzaz edo energiaz baino gehiago. Hobeto esan nik ez dakit askorik ezertaz. Baina denetaz dakit zertxobait. Kazetari izatearen malura.