Hogei urte geroago, edukiak darrai giltza izaten

Aurten, honezkero, hiru dira bulegora atejoka etorri zaizkidan saltzaile gazteak, Interneteko zerbitzuak eskaintzen eta, behin eta berriz, “edukien garrantziaren” leloa hitzetik hortzera errepikatzen.

Gizarte-sareetako muinaren muina eskainiko balidate bezala datozkit, harrozko eta handi-mandi, aurrean duten zahar hau euren jostailurik berriena ulertzeko ere gauza izango ote den beldur.

Aurrez ondo ikasitako hitz-jarioaz The content code liburu berria aipatzen didate, euren barne-zalantza guztietatik libra zitzakeen segurtasun-sarea bailitzan. Eta berme hurbilagoren bat ezarri nahirik edo, azpimarratzen didate Omar Jareño aholkulari digital “ospetsua” (?), zeinek 2007an. plazaratu omen zuen, estreinako, harako aldarri biribila: El contenido es el Rey.

Konbentzitu nahi naute, nonbait, edozein webgune gutxieneko arrakastaz kudeatzeko, ez dela aski nolabaiteko pegora txukuna irekitzea eta itxurazko hiruzpalau ezarpen sarean jartzea, jakinekotzat ematen baita sarean esekitzen den guztiaren %70a ez duela inork inoiz irakurtzen. Eta webguneak, benetan, funtzioren bat beteko badu, ardatz nagusia, behinena, edukia baino ez dela.

Bapo, ba. Eskertzen diet maitekiro informazioa eta agurtzen ditut patxadaz, euren eskaintza baliotsua gogoan izan eta interesik handienaz aztertuko dudala aginduz.

Lotsa ere ematen dit esatea, 2007 urtea ia prehistoriatzat jotzen dutenei, “Edukia da giltza” delakoa 1994an entzun nuela nik aurrenengo aldiz Londresen, eta nik neuk idatzi nuela, bueltan,  “jendea ez da teknologiaz liluratzen, teknologiak eskain dezakeen edukiaz baizik”.

Lar harropuzkeria ez bada (eta baldin bada, bedi), argitaratu ere  argitaratu zen, 1997an, beste hau: “Behar-beharrezko, hil ala bizikoa da edukietan ere inbertitzea. Orain arte agintean egon den kultura edo ikusmoldea gainditu behar da. Ezin da jarraitu pentsatzen tresnak eta erremintak ordaindu behar diren bitartean, ideiak eta programak ustekabean sortzen direla, zerutik jaitsiko balira bezalaxe” (Intelektualak, telebista eta multimedia, 1997)

Segurutik harrigarri irudituko zaio hainbati konturatzea zein aspaldi heldu ginen, euskaraz, honelako gauzak esatera; baina, behar bada, are harrigarriagoa da ikustea, zein berandu heldu diren, gaztelaniaz, negozio honetatik bizi nahi omen dutenak.