Euskal industriaren inbertsiorik galantena
Baina, zer da Fuelolioa Murrizteko Unitatea? Erantzuna ez da batere zaila, hartara jarriez gero behintzat.
Lehenengo jakin behar dena Petronor abian jarri zela, 1972an, batez ere fuelolioa ekoizteko, Santurtziko termikak argindarra sortzeko behar zuen erregai-eskakizunari erantzuteko. Garai hartan fuelolioa ikaragarri kontsumitzen zen, itsasontzietan, enpresetan, etxebizitzetako berogailuetan... edonon. Geroztik, ingurumen-baldintzak tarteko (fuelolioak sufrea baitu), gasaren kontsumoa zeharo gehitu da, fuelolioaren kaltetan.
Azken lau hamarkadotan fueloilaren merkatu-eskaria urtez urtez jaitsi da. Esaterako, 1980an. merkatuaren fueloil-eskaria Petronorren ekoizpen guztiaren %60 zen, 1985an %30, 1990an %20, 2000an %10 eta 2005an %6. Hau da, Petronorren berrogei urteotako historiak erronka nabarmen bat baino ez du izan nagusiki: zelan merkatuaren eskarietara egokitu; hau da, nola petrolio gordin beretik gero eta fuelolio gutxiago ekoiztu eta, beronen ordez, merkatuak eskatzen dituen gainerako produktu gehiago lortu. Apostua apostu, ekoizpena merkatu-eskarietara zein ingurumen-baldintzetara egokitzeko teknologia besterik ez da Fuelolioa Murrizteko Unitatea edo koke-planta. Ez gehiago eta ez gutxiago.
Petronorren datuak demasak dira: 928 langile finko; inguruko beste 6.200 laguni lana eskaintzen dio; ekoizpenaren %33 esportatu egiten du; Bilboko Portuko trafiko guztiaren %40 berari zor zaio; eta, 2012an, bere jarduerak 770 milioi euroren ekarpena eragin zuen Bizkaiko Foru Ogasunaren mesedetan.
Gaur inauguratu den 850 milioiko koke-planta, Europako ingurumen-baldintzarik zorrotzenak betetzeaz gainera (Europako Inbertsio Banketxearen finantza-laguntzaz, hain zuzen), hil ala bizikoa da Petronorrek iraun dezan eta, jakina, aipatu berri diren lan, ekonomia eta ogasun-kopuru horiei eutsi ahal izateko.
Felipe printzea, Repsolen eta Petronorren lehendakarien artean, Antonio Brufau eta Josu Jon Imaz