Etorkizun lausoa
Ez dut esango txarto dagoenik. Batere zalantzarik gabe, esatariak izugarri ondo hitzegiten du eta lanbideari dagokion erraztasunaren jabe da.
Baina erraztasun guztien azpitik eta zailtasun guztien gainetik, euskarak aldatzen dihardu, kosta ala kosta, bizirik dirau-eta. Latinari ez zaio horrelakorik gertatzen. "Lau minutuan Gaur Egun eskaintzen dugu", nire adineko guztiek "eskainiko dugu" esango luketen lekuan.
Guretzat dena zen etorkizun, minutu gutxi geroagoko kontua izan arren: "Foballian eingo dogu?" - "Hartuko jittuagu pare bat txikito?" - "Probauko juagu Txaltxaneko eskillarapeko barrixa?" - "Juango gaittuk Urtebarri egunian Urko gaiñera?" - "Andriari galdetuko jetsat eta erantzungo deuat".
Gaur egun, ostera, etorkizun ideia zeharo galdu da berehalako zentzuan: "Jolasten gara?" - "Pikatzen dogu zeozer?" - "Jartzen gara hor eta egoten gara zain?". Baina baita, nabarmen, geroagokoetan ere: "Deitzen gara Aste Santu ostian eta joaten gara udan Landetara?" - "Primeran, Ainarari esaten detsat eta erantzutzen detsut."
Etorkizuna erabat lausotzen ari zaigu. Orain hurrengo honetaz hitzegiteko aukera izan nuen soziolinguista batekin eta ez nuen batere arduratuta sumatu: "Funtsean, aldaketa hori ez da gramatikala, kontzeptuala baizik", argitu zidan.
Eskerrak... Guztiz lasaitu ninduen!