ETBren kontrola
Hogeita zazpi urtez ETBn aritu ostean Urte Berri egunetik aurrera erretiroa hartuko du Luis Mari Mendizabal "Illarra" kazetariak (Azkoitia, 1949), gaur bere azken Kalifornia aireratu ondoren. Aurreko igandean Berriak egindako elkarrizketan zera esan zuen "Mendi" adiskideak ETBren omenkako zentsuraz: Zentsura beti egon da ETBn. Hasieran gutxi edo batere ez. Gero eta gehiago, gero eta gehiago eta orain zer esanik ez. Lehen zentsura bazegoen, baina formak aldatzen ziren. EAJrekin zentsura baino gehiago kontrola zegoen. Kontrola hain sotila eta hain ona zen, ez zuten aizkora hartu beharrik… Amatiño pieza oso garrantzitsua izan zen EAJren kontrol estrategian.
Tira, egungo ETBren kontrolaz eta zentsuraz eztabaidatan sartu beharrik gabe, ez diot nik "Mendi"ri (Mendi ETBn eta Illarra, Azkoitian) letra handirik ukatuko. Neri dagokidanez behintzat, hiru ideia nagusirekin geratzen naiz. Bat, hasieran zentsura gutxi edo batere ez zegoela. Bi, EAJrekin zentsura baino gehiago kontrola egon zela. Eta, hiru, Amatiño pieza oso garrantzitsua izan zela EAJren kontrol estrategian. Ba… pozten naiz, ikaragarri gainera, nik beti uste izan baitut kontrolatzaile eskasa izan naizela edo, hobeto esan, zorrotzegia baino nasaiegia ote naizen kontrol-kontuetan. Baina, bapo, hori ere ondo egin baldin banuen…
Zer gerta ere, uste dut benetan aukera ona dela komunikabideetako kontrola defenditzeko eta kontrol honen beharrezko eta ezinbesteko funtzioa aldarrikatzeko. Zenbaitek besterik uste izan arren, zuzendaritzaren kontrola kalitatearen zein erantzukizunaren galbahe da, eta kontrolik eza, berriz, anarkiaren erakusle. Zenbat eta komunikabide serioagoa are hobea izango da kontrola, eta zenbat eta kontrol gutxiago are komunikabide lardatsagoa. Kontrola profesionaltasunaren eta sinesgarritasunaren seinale da; kontrolik eza, aldiz, lagunarteko erdipurdiko lanaren adierazgarri.
Ez dago komunikabide serio eta sinesgarririk argitaratzen duenaren kontrolik ez duenik. Komunikabide orok du bere funtsezko 'corpus' ideologikoa, eta edozein komunikabidek du nork bere lerro editoriala. Zein informaziori lehentasuna eman eta zeini ez, nor elkarrizketatu eta nor ez, zelan titulatu eta zelan ez, zein zutabegile kontratatu eta zein ez, zer jarri lehen orrialdean eta zer ez… hau guztia ez da zuzendaritzaren eguneroko kontrolik gabe erabakitzen. Eta, garbi gera bedi gero, kontrola errazagoa dela komunikabide pribatuetan publikoetan baino, eta aniztasuna handiagoa dela publikoetan pribatuetan baino.
Jakina, batean zein bestean --eta publikoan gehiago-- zuzendaritzak izan behar du gutxieneko "auctoritas" moral eta profesional punttua, jokoa ematen asmatu behar du eta ezin du bere kasa "llanero solitarioarenak" egiten jardun, are gutxiago agintekerietan. Langileak oso garbi izan behar du, berriz, komunikabidea ez dela berea, ordezkari-lanean ari dela baizik.
Dena den, eskerrik asko "Mendi"! Urte berri on eta bizi berri hobea. Egongo gaituk!
Luis Mendizabal eta David Barbero (Informazioa), Juan Carlos Loroño (Teknika), Jota Jota Cuadrado (Aurkezpena) eta Iñaki Beobide (Produkzioa), ETBren lehen arloburuak, bi Alemanien muga itsuan, 1982ko udazkenean.
ETBren lehen kazetari taldea, 1983ko urtarrilean, ezkerretik eskuinera: Mikel Urretabizkaia, Estepan Aldamiz-Etxebarria, Maria Francisca Fernández Vallés, Andoni Basabe, Edorta Arana, Maripi Solbes, David Barbero, Xabier Zaldua, Aingeru Epaltza eta Luis Mendizabal. Denok jantzi-jantzi eginda, leihoak jarri aurretik ekin behar izan genion-eta lanari.
Danakin konforme, Amatiño, baiña ñabardura bat: "kontrolik eza, berriz, anarkiaren erakusle" dala ez neukek esango. KAOSAREN erakusle baiño.