Estatistiken kriseilua

Unean uneko datua baino garrantzitsuago omen da tendentzia, eta  1996tik 2007ra bitarteko langabeziaren joera ezin nabarmenago izan da maldan behera. Alegia, urtez urte: 19,7 – 19,8 – 16,6 – 14,2 – 12,2 – 9,9 – 8,3 – 8,6 – 7,8 – 5,7 – 4,1 eta 3,3.  Hau da, 35-40 urteko belaunaldiak lanari ekin zionetik hona bizi izan duen bolada on-ona izan da benetan. Joera onuragarri hori batera-batera aldatu da, ordea, azken sei hiruhilekoetan: 3,3 – 3,5 – 3,5 – 4,6 – 7,7 eta 10,3. Demaseko ezustea.

Memoria urria bide dugu. Egia da, bai, 2007an EAE (%3,3) zela, Holandarekin (%3,2) batera langabeziarik gutxien zuen lurraldea, Europako Batasunaren estatuen datuekin alderatuz gero. Baina ahaztu egin zaigu, berriz, 1996an EAE berbera zela langabeziarik gehien (%19,7) zuena Europan. Beste modu batez esanda, 1996tik 2007ra bitartean, langabeziarik gehien izatetik gutxien izatera pasatu da EAE (19,7/3,3), guztira hamasei punturen aldea. Gorabeherarik gehien izan duena, beraz. Espainiak ere gorabehera handia izan du epe horretan (17,8/ 8,3), baina ez EAErena bezain nabaria.

Hamabi urteko tarte berberean, Estatu Batuetako langabeziarik gehien (%6) eta gutxien (%4) arteko aldea bi puntukoa baino ez da izan. Beste hainbatekoa Austrian (5,2/3,6) eta Japonen (5,4/3,4); hiru puntukoa Erresuma Batuan (7,9/4,7), Alemanian (10,7/7,5) eta Frantzian (11,5/8,3); laukoa Portugalen (8/4) eta Holandan (6/2), eta bostekoa Suezian (9,9/4,9) eta Italian (11,3/6,1).

Oreka ez da nonbait gure inguruko merkatuaren altxorrik baliotsuena. Hala ere, laurogeiko hamarkadako birmoldaketetatik zein laurogeita hamarreko teknologi-berrikuntza eta nazioarteratzetik dezente samar ateratzeko gauza izan ginenez gero, ea orain, krisialdi honetatik irtetzeko ere, behar bezainbat ikerketa, garapen eta inbertsio egiten asmatzen dugun. Esanak esan, horrela baino ez zaie oraingo lanpostuei eutsiko eta berriak sortaraziko.

Eta beste formularik duenak jarri dezala martxan. Kasu honetan ez da nahikoa esatea.