Tourra ikusi besterik ez dago

Egun hauetan guztiok dugu Tourra telebistaz jarraitzeko aukera eta, txirrindularien gorabeherez gainera, ezin aukera aproposagoa gero Frantziaren edertasunaz jabetzeko.

Hain zuzen ere, Pobeñako elizaren barruan bertako abadeak zera zioen Tourreko irudiez: “zenbat eliza, zein baino zein ederragoak! Eta guztiak berriztatu berriak bailiren”. Bai, denak goitik behera gogotik txukunduak eta eraberrituak, “diruari begiratu barik”, Eibarren esaten dugun legetxe. Baina, Espainia baino dezente laikoagoa den frantses errepublikan, inor gutxi elizara joaten den gizartean, nor arraiok jartzen du dirua?

Lehen eta behingoz jakin behar da, Espainian oraintsu izan den eztabaidaren gainetik, Europako herrialderik gehienetan arrunt samarra dela estatuek ohiko erlijiorik zabalduenen elizei dirulagintza eskaintzea. Erlijio-monumentuak eraberritzeaz europar estaturik gehienak arduratzen dira, Irlandan ez ezik, baita Hungaria, Herbehereak edo Danimarka bezalako herrialde arras berdinezetan ere.

Kasu adierazgarri bi aipatzekotan, Britainia Handiko Erresuma Batuan gobernuak aurrekontuen %40 ezarri ohi du gehienez eta Frantzian, aldiz, %100 baina bi baldintzaz: elizak 1905 urtea baino lehenago behar du eraikia izan eta jabetza… estatuarena berarena.

Eliza askotxoren jabe da nonbait  Frantziako Errepublika. Tourra ikusi besterik ez dago.

Pobeñako hiru erretaulak