Ezker abertzalearen estrategia “berriak” urte asko ditu eta memoria gutxi

Hiruzpalau egunkaritan informazio berbera hainbat aldiz irakurri arren, ezin zorioneko “euskal bide” horri leriokeen aztarren berririk aurkitu. Berria egunkariak dakarren testua behin eta berriz aztertu eta… alferrik; horrenbeste esne-berbaren eta hiru semeiko jeroglifikoren artean ezin gero ezer berririk sumatu.

Ulertzen saiatu beharraren beharrez, badirudi Sortuk, LABek eta Ernaik proposatu nahi digutena honako lau abiapuntuotan laburbildu daitekeela:

1. Euskal Herria hiru esparru politikotan banatua dagoenez gero, lehen eta behingoz hirutako bakoitzak bere estatus politiko propioaz jabetu beharko du.

2. Hiru estatus politiko horiek berdinezak izan arren, elkarrekin izango lukete --xede berean-- Euskal Herriaren aitortza eta etorkizunaz erabakitzeko eskubidea.

3. Aurrenengo harmaila lurralde-batasuna izango litzateke eta lurraldetasuna bateratu ostean letorke independentzia. Hau da, “Euskal Herri independiente, sozialista, euskalduna eta feminista”.

4. Guztia, jakina, espainiar zein frantziar estatuen “inposaketen” kontra, euskal gizartearen baitan indarrak metatuz eta, beti ere, “bide demokratikoen” bitartez.

Tira, nire interpretazioa zuzen samarra baldin bada (eta ez bada, norbaitek esan diezaidala zertan ez den), niri behintzat ondoko hausnarketa hauek otutzen zaizkit:

1. Ez dut horretan guztian ezer berririk sumatzen, Euskal Herri “feminista” (¿?) aldarrikatu nahi izana edo izan ezik.

2. Hori guztia posible izan da azken 35-40 urteotan. Lehen nahiz orain, baldintza bakar berberaz: harako aldarria hauteskundeetan frogatu eta lortu beharra, Bizkaian eta Gipuzkoan ez ezik, baita Araban, Iparraldean eta Nafarroan ere.

3. Sortuk, LABek eta Ernaik orain proposatzen dutena, gaur egun bezain posible zen 1976an. Ez dut esango orduan orain baino errazagoa zenik, baina bai orduan ez zela orain baino zailagoa. Non egon da ezker abertzalea azken lau hamarkadotan?

4. Hori baldin bada zorioneko “Euskal Bidea”, inork azalduko al digu, behingoz, zertan aritu da ETA denbora honetan guztian? Hogeita hamabost urteren bueltan (1940-1975), Franco hil zen Espainiaren salbatzailea izan zelakoan. Beste hogeita hamabost urte geroago (1979-2014) ETAk Francorenak egingo al ditu? Euskal salbatzailearen leka sartu nahi al digu?

5. Euskal Bidea zertan den betidanik jakin izan dugunon aurrean prentsaurreko zaharkiturik eskaini beharrean, zergatik ez dira Sortu, LAB eta Ernai ETAren buruzagien bulegoetara joaten (bulegoetan baitaude) eta ez diete gogorarazten 1976an galdutako trena?

“Euskal Bide” berriaren (?) aurkezpena. Gehienak demokrazian jaioak eta, segurutik, zaharrenak hamar urte inguru baino ez, Franco hil zenean. Benetan uste al dute aurkezten ari direna berria dela? Benetan uste al dute aurretik sekula posible izan ez den estrategia berritzailea asmatu dutela? Non da zorioneko euskal memoria?