Doikuntzak doitzeko garaia
Xabier Arzalluz. Eibar, 1977
Xabier Arzalluzentzat ez ezik, gainerako euskaldunik gehienentzat ere hitz berriak-edo ziren orain hogeita hamar urte luze “garatu” eta “garapen”. Gaur egun, ostera, nekez molda genezakeen ekonomiaren gaineko testurik hitz bi horietakoren bat lantzean behin aipatzeke.
Sasoian sasoiko lorea. Garai bakoitzari bere hiztegi aproposa dario. Hirurogeigarren hamarkadaren amaieran euskaldun arrunt gutxik zekien zer zen “aurrezki kutxa”. Hamar urte geroago “jaurlaritza” esaten ikasi genuen. Hurrengo hamarkadan “birmoldaketa”; 1990etik aurrera “berrikuntza”, 2000az geroztik “nazioarteratzea” eta azken bolada honetan, berriz, “doitu” eta “doikuntzak”.
Ez dut aspaldiotan Arzalluzen berririk. Auskalo jakin-minez dirauen edo alboan amatiño-kirkelen bat ote duen oraindik ere.… Baina, zer nahi delarik, egun hauetan behin baino gehiagotan bururatu izan zait azkoitiarraren irudia, eskuak jasota, bekozko ilunez, imintzioka eta galdezka: “hainbeste doitu eta doikuntza… ze arraio dira doitu eta doikuntza horiek?”