Bistarik onenak? Mendexako pilotalekuarenak
Ondarroatik Lekeitiora, 13,5 km. jira eta bira, itsasbazter-bazterretik, jaiegunetan bidegorria ematen duen bide bihurria doa, oinezkoez eta txirrindulariez josia. Lekeitiotik Ondarroara, aldiz, 500 m. laburrago gainez gain, Mendexan eta Asterrikan barrena, eukaliptus artean, gurdibide izenik ere merezi ez duen zidor aldatsuan zehar, oinezko gutxi dabil eta txirrindularirik, ordea, despistaturen bat edo beste. Ostegun goizean, egia esan, bi besterik ez: ezustean errepide-bizikletaz lokatzetan sartutako azpeitiarra eta “hau niretzat baino gehiago da” aitortu zidan neskatila. Biak ere, ausartak... gazteak.
Asterrika munduaren erdi-erdian dago, Berriatuatik itsasorako medilerroan eta Ondarroatik Lekeitiorako ardatzean. Leku argia, irekia, zabala, eguzkitsua eta patxadatsua. Garo-giroa, kresalaren usainetan. Asterrikarrak “berrittuarrak” dira. Hau da, berriatuarrak, Berriatukoak.
Mendexa, ostera, udalerria da lau auzotan banatua: Zelaia, Iturreta, Leagi eta Likona. Aukeran, kanpoko gutxik ezagutzen du Zelaiko elizondoko pilotalekua, 1921 urtean eraikia eta 2011an eraberritua, kristaleraz itxia. Aurten 100 urte beteko ditu. Merezi du bisita. Pilota-partida ikusteko jarri eta, eserlekutik mugitu beharrik gabe ere, begi-bistan dira Getariako arratoia, Aiako harria, Jaizkibel eta, barrenean, Larrun. Ez da berdinik munduan!
Asterrikatik Mendexara, sekulako itsastalaia, gero. Besteak beste, Bermeo aldetik Baionako barraraino. Zeinek eskain dezake gehiago?