Beijing 2008: nongoak ote onenak?
Pekin'2008 Michael Phelpsen eta Usain Bolten joko olinpiarrak izango dira behin betiko. Nekez ahaztuko ditugu bataren zein bestearen markak. Markak hautsi ezezik, moldeak urratu baitituzte biek. Segurutik jaioko dira berriak, bai, baina ez gero berehalakoan.
Txinarrek frogatu dute, bestalde, maisu direla ikuskizunik antolatzen. Aspaldiko kultura landua dago atzetik, teknologiarik berrienez baliatu ahal izateko ekonomia aurretik eta, bien artean, munduan beste ezein herrik jarri ezin duen altxorra: giza-uholdea. Hiru faktore hauek aldi berean elkarrekin biltzeko disziplinan datza arrakasta.
Zenbat domina, hainbat aburu
Dominen arabera, berriz, estatuen kirol-emaitzak eta euren Barne Produktu Gordina elkarren pareko edo joan dira. Izan ere, munduko hamasei estaturik aberatsenen zerrenda eta dominarik gehien lortu dituzten ordezkaritzena aurrez aurre jarriez gero, Kenia, Bielorrusia, Ukrainia eta Jamaika dira aberatsenen rankingean agertu ez arren dominen zerrendan azaltzen diren bakarrak. Eta Kanada, Brasil eta India baino ez dira, nahiz eta BPG handiaren jabe izan, dominarik gehien lortu dituztenen zerrendan sartu ez direnak.
Beste modu batez esanda, zerrenda bietan errepikatzen diren estatuak BPG araberako errenkadan jarriko bagenitu, honelatsu geratuko lirateke, aberatsenetik aberatsenera: USA, Japonia, Alemania, Txina, Britainia Handia, Frantzia, Italia, Espainia, Errusia, Hego Korea, Australia eta Herbehereak.
Eta, hamabi berberoriek dominen arabera, berriz: Txina, USA, Errusia, Britainia Handia, Alemania, Australia, Hego Korea, Japonia, Italia, Herbehereak, Frantzia eta Espainia.
Eta biztanle-kopuari dagokionez, azkenik, txikienetik txikienera: Herbehereak, Australia, Espainia, Hego Korea, Italia, Britainia Handia, Frantzia, Alemania, Japonia, Errusia, USA eta Txina.
Zenbaitek esango du zerrenda hauek ez dutela ezer adierazten. Askoz ere objektiboagoa litzatekeela errenta per capitaren araberako domina-zerrenda bakarra egitea. Behar bada bai, baina datu horrek ere hainbat ñabardura eskatuko luke zein estatutako kirolariak ote diren onenak erabakitzeko. Tokian tokiko arraza, klima eta sistema politikoaren arabera alegia.
Arrazaz, gauza jakina baita beltzak zuriak baino hobeak direna lasterketa azkarrean, zuriak hobeak diren bezalaxe igeriketan edo txirrindularitzan. Edota asiarrek lehenago irabaziko dutela gimnasian boxeoan baino.
Klimaz, Pekingo zerrenden lehen postuetan agertu ez diren zenbait estatu aberatsetako (Suedia, Noruega, Finlandia, Austria…) kirolariak nagusi izaten dira-eta Neguko Joko Olinpikoetan, Jamaikakoak nekez agertu ohi diren bezalaxe.
Eta, azkenik, egoera politikoaz, estatu bakoitzeko biztanleriaren konpetiziozko kirol-maila neurtzeko beharrezko baitira sistema demokratikoa, gutxieneko beharrizanak bete ahal izatea eta aukera-askatasuna.