Behiak jezten dakien Justizia ministroa
Bordères herrixkan (700 biztanle inguru) jaioa (1951), Betharram eta Lourdes inguruan, François Bayrou nekazarien semea da eta, aita hil ostean, amari lagundu behar izan zion hainbat urtez etxeko baserri-lanetan. Oraindik ere, "traktorea ondo kudeatu beharra" da berak sarri erabili ohi dituen alegorietakoa.
Senez biarnotar arrunta, Paueko alkatea da egun eta Pirinio Atlantikoetako Kontseilu Nagusiaren lehendakari, 1982an. Nafarroako Henrike III.aren eta Frantziako IV.aren (Joana Albretekoaren semea) biografiagilea ("Le Roi libre"), haren agintea azpimarratu izan du, Frantziako katolikoak eta protestanteak elkartzeko gauza izan zenez gero; baita ildo beretik “hirugarren bidea” proposatu ere, Frantziako zentru-eskuina eta zentru-ezkerra elkarrekin uztartze aldera.
Hain zuzen ere, kontserbadore eta sozialisten arteko zubigintzaren aldarritan sortarazi zituen Frantziako Mugimendu Demokrata zein Europako Alderdi Demokrata non, Romano Prodiren ohorezko lehendakaritzapean, bildu zuen, bidelagun, Eusko Alderdi Jeltzalea. Orduan, 2004ean eta Erroman, izan nuen nik zentrista peto-petoa ezagutzeko aukera.
François Bayrou Frantziako Hezkuntza ministro lehen aldiz izatera heldu zen urtean (1993), Emmanuel Macron 16 urteko nerabea baino ez zen. Horra non, ia 25 urteren bueltan, erretiratzeko sasoi-bezperetan, Biarnoko nekazarien semeak lortu ahal izango duen, azkenik-edo, betidanik erdietsi nahi izan duena: hirugarren bide Europa zalea.
Bai ote?
François Bayrou, lehena eskuinetik. Ezkerraldean, berriz, Andoni Ortuzar eta Jean-Claude Juncker, Europako Batzordearen presidentea.