Artur Mas, fidagarria

Artur Masek irabaziko omen ditu hamabost egun barru Kataluniako hauteskundeak. Alde gehiagoz edo gutxiagoz, ez dirudi zalantzan dagoenik CiUren garaipena, 1980tik hona beti lortu izan bai baitu parlamentaririk gehien. Bartzelonan ez behar bada samurregi; dezente erraz, ordea, Gironan, Lleidan eta Tarragonan

Segurutik azken hogeita hamar urteotako historia CiUren alde dago, baita azken bizpahiru urteotako haize-bolada ere. Baina, horrez  gainera, zer gerta ere, badu CiUk beti ere segurtatzerik ez dagoen altxortxoa: zerrendabururik onena.

Artur Mas berriketabako liderra da, buruzagi ona, politikari zintzoa, koherentea, sinesgarria, fidagarria. Herri-konpromiso gardenaren jabe delako eta bokazioz dagoelako dagoen lekuan, ez besterik ezean edo besterik ezinean. Kulturaz jantzia da, ondo prestatua dago, hitzegiten daki eta are gehiago entzuten. Solaskide atsegina. Eta guztia gutxi bailitzan, errotik katalana eta, aldi berean, arrunt kosmopolita. Ondotxo daki zer nahi duen eta zer ahal duen.

Ene irudiko, Artur Mas da gaur egun espainiar politikagintzak  merkatuan duen hautagairik baliotsuena. Katalunian eta Espainia guztian barrena, Hego Euskal Herri osoa tarteko.

Artur Mas, Harvard Unibertsitatean (2004). Eskuinean, Marc Guerrero i Tarragó, orduan CDCren Nazioarteko Harreman Bateragilea eta, egun, Europako Alderdi Liberal Demokrataren lehendakariordea

Hiru gezurren estatua

The statue of three lies esan ohi zaio Harvard Unibertsitatearen sarreran dagoen estatuari. Aurrez aurre zera dio: John Harvard, Founder, 1638. Baina, hiru datuetarik,  bat bera ere ez omen da egia.

Lehen eta behingoz, John Harvardek ez zuen unibertsitaterik sortu, Massachusetts-eko gobernuak baino. Bestetik, sorrera urte bi lehenago izan zen, 1636an. Eta, atzenez baina ez hutsalenez, Chester French eskultoreak ezin izan zuen John Harvard berrehun urte geroago irudikatu, ez baitago beronen batere erretraturik. Antza denez, Sherman Hoar izeneko unibertsitate-ikaslea erabili zuen eredutzat.