Arnousse haran galdua

"Arnousse, hemen dena da Arnousse; mendi-tontorra, harana, goitik beherako latsa, zubia eta etxola. Ez da izen gehiago behar” erantzun zidan bertako artzainak, bere basetxeak izenik ote duen galdetu nionean. Egia esan, zertarako gehiago? Baserri bat besterik ez dago inguruan eta artzain bakar baino ez, Arnousse haran galdu eta ezezagun guztian zehar. Txarrenean ere, postariak ez leku sekula helbidea aurkitzeko arazorik izango.

Galdua eta ezezaguna bai, baina ezin esan, ordea, urrutik dagoenik. Errepidetik errepidera hiru ordu eta erdiko bidezidor paraleloa, aldapatsua baina ez zaila, hamar urtetik gorako neska-mutikoekin joateko modukoa. Hala ere, galzori errazekoa, aldez aurretik bidea ez ezagutuz gero, ez baitago seinalerik nahiko.

Neguan, elurretan, mendi-eskiaren paradisua omen da. Mila metro inguruko desnibela. Udaberrian, berriz, batere arimarik gabeko ezohiko mundu paraleloa: ardiak, behiak, zaldiak, muxarrak, sarrioak, sugeak eta, behar bada, baita hartzen bat edo beste ere. Arnousseko artzainak ikusi omen zuen, behin, bat.

Ezkerreko bide gorria, Somportetik Oloroera bitarteko errepidea, Biarnoko Aspe haranean zehar. Eskuinetik, berriz, Peyrènièretik gora, iparralderantz, mendi-hegalean zehar lehenik eta haranean barrena gero, hiru ordu luzeko zidor paraleloa, Arnousseko zubiraino.

Gazta-biltegia. Zenbait ardi-esnez eginak eta beste hainbat, berriz, ardi eta behi-esnez, nahasian

Arnousse bordako (cabane) artzaina. Lau-bost hilabetez baino ez da bertan bizi.

Mugurdiak (masusta gorriak) bide bazterrean

Dena ez da gero argi eta gozo. Metro t'erdiko suge ilun eta latzik ere bada.

Arnousseko latsa eta zubi zintzilikaria, bere gisa dabilena