Aldaketa-garaia eta garai-aldaketa
Ez dira gero berdinak aldaketa-garaia eta garai-aldaketa. Gobernu-aldaketarik lau bider edo eman da honezkero Espainian, azken lau hamarkadotan. Lehen aldiz, ordea, baketan egindako hauteskunde orokorrak Euskal Herrian.
Euskal Autonomia Erkidegoari dagokionez, EAJk eta Amaiurrek %51,54 lortu dute elkarrekin, gehienez EAJk eta HBk %45,47 bereganatu ostean 1982an. Nafarroan, berriz, sekula ez gero diputatu abertzale bi.
PSEren datuak ez dira ordea inoizko txarrenak, ezta PPrenak onenak ere. Ehunekoetan behintzat, sozialistek emaitza eskasagoak izan zituzten 1979ko eta 1989ko hauteskunde orokorretan, eta PPk, berriz, oraingoak baino hobeak 1996tik 2008ra bitarteko lau deialdietan.
Aldaketa-garaia, beraz, Espainiako Kongresuan, baina garai-aldaketa, behar bada, Euskal Herrian. Bai ote? Zer nahi delarik, dezente zailagoa omen da garai-aldaketa kudeatzea, aldaketa-garaia baino.
Aldaketa asko izan da Felipe Gonzalez estreinako etorri (1976) eta, Bilbon mitina eratu ezinik, bulego koskor batean prentsaurrekoa eman behar izan zuenetik. Besteak beste, kazetarien aurrean zigarrorik erre ezina. Ezkerretik eskuinera, ezezaguna, David Barbero kazetaria, Nico Redondo, Felipe Gonzalez, ezezaguna eta Alfonso Guerra.
Argazki ederra!
Kontestua eta historia ez ezagutzeak ematen duen ausardiatik, ezkerreko ezezagunari Pello Zubiriaren antza hartzen diot, eta eskuinekoari Maria Antonia Iglesiasena.
Baina, ez dira izango.