Ostras, el de Pásalo!
Iñaki Muruak jarri dit beharra, bustitzeko Durangoko Azokari buruzko iritzia argitaratuz.
Kosta egiten zait gazteleraz azoka deitzea, baita euskaraz ere, Irunen azoka feria (feya) delako. Bost urte hara joan gabe eta iaz bueltatu nintzen Durangora. Orduan poz-pozik ibili nintzen alde batetik bestera. Aurten, berriz, ez nuen gorputzaldirik eta karril zentraletik ibili nintzen albo bietara begiratuz. Hau da, oso gutxi erosi nuen.
Baserritarrek, gure etxean behintzat, ez dira joaten erostera, normalean, ferietara. Begiratzera joaten dira, batez ere, lagunak agurtzera, salda edo hamaiketakoa hartzera. Eta hori izan zen nik pasa den ostegunean egin nuena.
Agian puncha galdu du, baina onerako eta txarrerako euskal kultura modernizatu egin da. Industriaren txokoa da Durangokoa, ez hainbeste artistena. Baina artistarik gabe ez dago kulturaren industriarik. Eroslerik gabe ere, negozioa pikutara doa. Eta erosleak, kultur dastatzaileak, kontsumitzaileak edo irakurleak, egunerokoan trebatu behar ditugu. Eta hori da nire espezialitatea: eguneko menua (noizean behin igandeko trajea jartzea tokatzen bada ere).
Zer eskatzen du herriak? Gutxi. Pako Aristik esan ohi duen bezala, hau kirolari, sukaldari eta enpresari herria baita. Eta gehitzen du noiz egin izan duen lehendakariak bidaiarik euskal artistekin? Ez dut uste berarekin joango zinetenik, Pako eta konpainia.
Inaziok eta Mendigreenek Argian esandakotik gertuago nago, Arresek esandakotik baino: euskararen azoka, plaza, topaleku izan beharko luke Durangoko Azokak, baina gure erdarek ere izan beharko lukete tokia.
Baina, izarrak ezin dute besteek izan. Adibide bat jarriko dut. EITB taldeak gabonetarako hiru liburu argitaratu ditu. Vizcaínoren Cociditoa, Mendiak, Palenzuelak eta Domínguezek memoriari buruz moldatu dutena eta Álvarez Solísen poesia liburua. Arraroa egin zait erakunde publikoak poesia liburua argitaratzea. Igual konturatu dira poesia etorkizunez beteriko arma dela eta horra hor arrazoia. Baina esango nuke ezetz, salmenta onak lortzea dela kontua.
Beste adibide bat: Xabier Silveirak ateratako "A las ocho en el Bule" liburuaren 1100 ale saltzeko aurreikuspena egina zuen Txalaparta argitaletxeak eta denak agortu ei dira.
Erdarek eta telebistak duten indarraren beste etsenplu bat, Álvarez Solís ikusterakoan haur batek aitari esandakoa: "¡Ostras, el de Pásalo!".
Amaitu aurretik, Radio Euskadiri eskatuko nioke auto-bonboarekin kontu gehiagoz ibiltzeko. Izan ere, maitatzen dugun jendea gorrotatzera irits gaitezke-eta.
Aurrekoan ahaztu egin zait. Beharbada neu ere ez naizelako blogari euskaldunaren adibide izango, baina ez nago ados Luistxoren azkenengo baieztapenarekin.