Liburua unibertso digitalean
Uztaila eta abuztuko 173 zenbakian, Jakin aldizkarian Joan Mari Torrealdaik eta Andoni Sagarnak liburu elektronikoaren gaineko artikulu bana argitaratu dituzte. Benetan badaukagu lan hauen gaienean zer hausnartu. Ideiak orijinalak, sakonak eta interesgarriak agertzen baitira.
Ikus dezagun Torrealdairen “Liburua uniberso digitalean. Liburu elektronikoa” izeneko artikuluan zer aurkitzen dugun.
Lehendabiziko orrialdeetan apokaliptikoen –liburu elektronikoa paperezko liburuaren mehatxutzat hartzen dutenak- eta integratuen –teknologiaren miresle akritikoak direnak- aurreikuspen okerrak edo desegokiak agerian utzi dizkigu, lan sakona egiten du paperezko eta liburuen elektronikoen bertuteak azalduz, gaur egungo errealitateari erreparatuz. Ikus dezagun zer paragrafokin bukatzen duen Joan Marik atal hau: “paperen eta digidalaren artean bide dagoen oreka hori noiz puskatuko den ez dakit, ez du zertan iraun horrela, baina badirudi joerek gaur-gaurkoz bide beretik jarraituko dutela: zientzia digitalean argitaratuko da; eta literatura papelean”.
Integratu taldean ez aurkitu arren, susmoa daukat paperezko liburuak denboraren poderioz salbuespen izango direla. Zaila egiten baitzait merkatu berean argitaratzeko bi era hain desberdin irautea. Egun, belaunaldi berriak prestatuta daude digitalizazioari dagozkion aldaketetan murgiltzeko, eta zer esanik ez etorkizunean jaioko diren gizaldiak. Hori bai, esan beharra daukat, nik ere Joan Marik bezala oraingo joera noiz puskatuko den ere ez dakidala, bestetik liburu elektronikoak ez badute gainditzen merkatua ez nintzatekeela batere tristatuko, bada daukadan adinagatik, paperezko liburuak elektronikoak baino askoz gehiago maite baititut.
(Gerardo Luzuriaga)
Miren Azkarateri eskaintza
Igande honetan Deia egunkarian Miren Azkaratek Liburutegi Nazionalaren beharrik
ba ote? izeneko artikulua argitaratu ondoren Joana Albret Bibliotekonomia
Mintegiko partaidea izatea eskaintzea beste erremediorik ez daukagu.
http://www.deia.com/2009/11/29/opinion/tribuna-abierta/liburutegi-nazionalaren-beharrik-ba-ote
Bat nator artikulu horretan esaten duen guztiarekin, pena da orain konturatu
izana, eta ez pittin bat lehenago.
Ea denon artean EUSKAL LIBURUTEGIARI bultzada ematen diogun, eta ahalik eta
azkarren dagokion eraikuntza sortzen dugun Euskal Herriko ikur kulturala izan daitezen.
Gerardo Luzuriaga
Euskal Biblioteka
Bibliografiatik Bibliotekara. Esperantzari leihoa izeneko hitzaldia eman zuen Joan Mari Torrealdaik larunbatean bere herrian, Foruan. Hitzaldia jendez gainezka zegoen. Pasarte hau nahi dut nabarmendu, Joana Albret Bibliotekonomia Mintegiari buruzkoa, hain zuzen ere: Ahoan bilorik gabe mintzatuz, Biblioteka Nazionalaren planteamenduan aitzindari izan da Joana Albret Bibliotekonomia Mintegia. Euskal Herri osoko bibliotekari eta dokumentalista andana batek sortu zuen mintegia 1997an, bai biblioteketan eta bai dokumentazio guneetan euskararen erabileraren normalizazioaren egoera tamalgarria konpondu nahian.
Hainbat lan eta proposamen egin izan diete erakundeei, arrakasta handirik gabe, antza denez. Kanpotik begiratuta ezagunenak Biblioteka Nazionalari buruzkoak dira. Behin eta berriz atera dute gaia plaza publikora, bai partaideek indibidualki eta bai kolektiboki. 1998ko bi agiritan ongi islatzen da mintegiaren jarrera.
Lehena adierazpen bat da, 1998ko ekainekoa, Uztaritzen ezagutzera emana:
d) Bereziki, euskarak pairatzen duen bazterkeriari konponbidea emateak lehentasun osoa behar luke izan. Euskal Agentzia Katalografiko bat eskatzen dugu alor honetako arazoak bideratzeko.
Eite honetako biblioteka baten garrantzia hil ala bizikoa da Pruden Gartzia Azkue Bibliotekako zuzendariarentzat. Hona bere hitzak: Euskal kulturaren ikuspuntutik, biblioteka nazional bat hil ala biziko arazoa dela esango nuke... Biblioteka Nazionalaren gaia sakon eta askotan aiputan hartu dute Mintegiko beste kide batzuek ere, Gerardo Luzuriaga batek, Agurtzane Juanenak.Pero en los países desarrollados esta función de identidad, de representación cultural, se produce no sólo desde los materiales almacenados, desde unas colecciones de obras muchas veces únicas, que son, sin duda, las mejores del país. A esto lo podríamos llamar "señas de identidad a través de los contenidos"; la cuestión va más allá, va a las "señas de identidad a través del ontendedor".
Joana Albret Mintegiko partaide den Agurtzane Juanenak behin eta berriz azpimarratu du eraikinaren beraren ikur balioa; Juan José Fuentesen zenbait aipu esanguratsu bildu zituen:
Es decir, los documentos son importantes, pero no lo es menos el edificio, que así pasa a ser nuevo y otro "documento"; paralelo al valor de las colecciones es el valor del edificio que las contiene, que pasa a ser así, a su vez, otra muestra de la identidad cultural de la nación. Tan cierto es que la biblioteca nacional, y sus instalaciones, representan unas señas de identidad cultural...
(Gerardo Luzuriaga)
Nafarroako profesionalen elkargo berri bat
Betiko moduan artikuluak ezin interesgarriak dira. Kasu honetan gai ugari ikusi ditu. Oraingoz bat baino ez dut aipatuko, “Alba Bohigas Rossellek, Maria Luisa Garces Alvarezek idatzitakoa: “Futuro del profesional de la información en Navarra: propuesta de creación de un colegio profesional de bibliotecarios, documentalistas y archiveros de Navarra”.
http://www.asnabi.com/revista-tk
Hona hemen artikuluaren laburpena.
Artikulu honetan egileek azpimarratzen dute Profesionalen Elkargoa sortu behar dela lege baten bidez.
Zergatik da beharrezkoa ahalik eta azkarren sortzea?
Eremu horretan arauak ez daudelako, eta beraz, sarbideko bideak eta laneko eginkizunen arauak ez daude.
Profesionalen elkargoa zuzenbide publikoko korporazioa izanda, legea ezar dezake.
Abentaiak:
Profesionalen interesak babestea eta ordezkatzea.
Lanbidearen eginkizunak ordenatzea.
Lanbidearen balio etikoak indartzea, eta bidenabar Informazio gizartean liburuzainen, dokumentalisten eta artxibozainen prestigioaren alde borrokatzea.
Profesionalak lege aldetik ordezkatuta eta babestuta izatea.
Profesionalen lan-baldintzak eta merkatuaren sarbideak hobetzea.
Oharra edo proposamena: Kontuan hartuta, Euskadin ere eremu horretan Kolegio profesionalik ez dagoela, zergatik ez gara saialen euskal bi komunitaterako kolegio profesional komuna sortzea? Ezbairik gabe, biak euskal komunitateak izanda abantailak baino ez ditugu aurkituko. Ea beste batzuek ere honen alde agertzen diren, eta lanean hasten garen.
Gerardo Luzuriaga
Liburu elektronikoen etorkizuna
Garai aldakorrean bizi gara, aurkikuntza iraultzaileak bata bestearen atzetik datoz. Orain txanda liburu elektronikoei etorri zaie. Lehenik eta behin aurkikuntza guztiak garrantzitsuak izan arren; denak ez direla berdinak azpimarratu nahi dut; izan ere, irakurgailu digitala beste asmakari batzuekin alderatuz puntako asmakizunik ez dela izango onartu behar dut; behintzat, nekazaritza eremuan traktorea edo uzta biltzeko modukoak ez direla izango agerian dago.
Egia da liburua sortu zenez geroztik, irakurketa ohiturek ez dutela funtsean aldaketa handirik izan, euskarria harria, buztina, egurra, papiroa, pergaminoa edo papera izan, irakurtzeko erak berdinak izan direla aurreko mende askotan zehar, eta horrek irakurzaleengan eragin handia izan du. Paperaren erabilera hedatu zenetik, batez ere Guttenbergek XV. mendean inprenta asmatu zuenetik, paperaren ukitze fisikoa, orriak banan-banan behatzez pasatzea, kapituluak bukatzea, orrietan atzera egitea, paper berriaren usain gozoa hautematea, azalen koloreak bereiztea, azal berak ikutzea... irakurketaren balio erantsitzat hartu dugu, eskuan liburua edukitzea, orrikatzea, irudiak mirestea... jakin-mina eta plazer bihurtu da, harik eta irakurleek balio horiek bereganatu arte.
Liburu elektronikoak eta irakurgailu elektronikoak ailegatu zaizkigunetik, liburu tamainako gailu batean liburu digital asko eta bestelako informazio osagarria gorde daitekeen aparailua merkatura heldu zenetik, abantaila ugari ekarri ditu: irakurtzeko erraztasunak, liburuak edonon eskura uztea, prezioa... harik eta liburu tradizionalen etorkizuna kolokan jarri arte.
Liburuaren egoerari helduz, literaturari buruzko paperezko liburuek sasoi luze batean liburu elektronikoekin batera merkatua partekatuko omen dute. Baina ziur nago urteak aurrera joan ahala, egun idiak soroetan salbuespen bihurtu diren moduan, paperezko liburuen presentzia ere denbora kontua dela, eta etorkizunean desagertu egingo dela.
Egun irakurketak sorrarazten dituen sentsazio gozoak usadio kontua baino ez dira, eta ezbairik gabe, ziur nago irakurketa elektronikoak orain ezagutzen ez ditugun plazerrak irakurri ahala sorraraziko dituela. Gakoa edukian baitago, liburuen edukian, hizkietan eta esaldietan hain zuzen ere, eta ez euskarrian; euskarriak sortutako gustuak, azken finean, ohiturarekin sortzen diren ezaugarri berezia direnez; belaunaldi berriek liburu tradizionalen irakurtzean nabarituko ez dituzten sentsazioak baino ez dira izango, eta, berriz, liburu elektronikoak eta irakurgailu elektronikoak bere bide naturala eginez gero, irakurzaleengan zirrara berriak eta ikaragarriak ekarriko ditu. Areago ziur naiz laster liburu elektronikoen xarmei buruz arituko garela.
Aurrekoak ez du esan nahi gustuko ditudanik liburu elektronikoak, edo paperezko liburuen desagertzearen alde nagoela, nigatik izango balitz, aizkora motozerra edo aitzurra kultibadorea baino nahiago dudan bezala, nahiago ditut liburu tradizionalak liburu elektronikoak baino. Baina idealismoa amets politak izateko oso ondo dago, baina errealitatea gordina da, motozerraren zarata jasanezina izan arren, beharrezkoa bezain lagungarria da basoak garbitzeko eta zuhaitz batzuk botatzeko, eta egun inori ez zaio bururatzen soroetako lanak aitzurraz egitea.
Dena den, paperezko liburuak desagertuko ote direneko eztabaida hau ere antzua da; borroka honetan, beste arlo batzuetan bezala merkatuak markatuko du bidea, merkatuak alde batera joz gero, jai baitaukagu irakurzale tradizionalen baloreak defenditzen, binilozko diskoen entzule amorratuei duela urte gutxi gertatu zitzaien bezala. Oker izan naiteke (oker banintz poz handia hartuko nuke) baina susmoa dut jarrera nabaria dela liburu elektronikoen alde, hasierako bidean izan bagara ere.
Beraz, liburuen eremuan ibiltzen garenoi teknologia eta liburu elektronikoen onurei erreparatzen hastea komeni zaigu, belaunaldi berriei bideak errazteko. Egun, belaunaldi berriak prestatuta daude digitalizazioari dagozkion aldaketetan murgiltzeko, eta zer esanik ez etorkizunean jaioko diren gizaldiak. Ikus ditzagun liburu digitalen eta irakurgailu elektronikoen aldeko abantailaren batzuk: paperezko argitalpenekin alderatuz, prezioa izugarri jaits daiteke, printzipioz papera askoz gutxiago kontsumituz gero, basoak hobeto zaindu daitezke, ez dugu izango ekoizpen bibliografikoa gordetzeko orain ditugun espazio arazoak, paperezko liburuak gordetzeko sekulako lekua behar dugulako...
Gerardo Luzuriaga
Liburutegi Digitalei buruzko lehenengo egunaren kronika.
Udako Euskal Unibertsitateak Eibarren antolatu du ikastaro hau, lehenengo eguneko kronikaren laburpen bat egingo dut.
Oso giro onean igaro dugu lehendabiziko egunean, partaide artean ibilbide desberdineko profesionalak somatu genituen, baita adin desberdinekoak ere.
Karmele Artetxek eta Gerardo Luzuriagak eman diote hasiera ikastaroari. Markatutako denboratik hogei minutu pasatu badira ere, ulergarria bezain komenigarria izan dira eskupeko ordu erdi hori, bada adierazitako liburutegi digitalen informazio orokorra lagungarria izan baita egun osoan landu izan ditugun gaiak barneratzeko.
Karmelek liburutegi digitalen definizioak, oinarrizko elementuak deskribatu dizkigu. Halaber objetuen identifikatzaile standarrik zabalduenaz aritu da, PURL (persistent URL), DOI (Digital Object Identifier); liburutegi digitalen erronkekin amaitzeko, hala nola Interoperabilitatea, egile eskubideen kudeaketa, eta dokumentuen kontserbazioa eta zaintza.
Gerardok Euskal Liburutegi Digitalen panoramika aztertu du. Nafarroako egoera eta Euskadiko egoera deskribatu ditu, Euskal Liburutegi Digitala sortzeko arazo teknikorik ez dagoela, ezta arazo legalik ere, eta ez dela arazo politikorik ere izan behar azpimarratu du. 2009.ko urtean sortutako egitasmo batzuk aipatu ditu, izan ere, euskal proiektu digitalen erronka batzuk, hala nola web orrien edukien aipamen eta erreferentzia eza, proiektu publikoen aldameneko adierazpena, plangintza eza… aipatu ondoren bukatutzat eman dio bere hitzaldiari.
Teresa Agirreazaldegik Europeanaren sormena landu du, agerian utzi du Frantziak egindako ekimenei esker eta Europako Liburutegi Nazionalei esker sortu dela Europako Liburutegi Digitala. Jarraian Estatuan sortutako egitasmo batzuei errepasoa eman dizkio, Guttenber, Miguel de Cervantes, Biblioteca Hispanica, esate baterako. Halaber sektore honen ezagaurri hauek nabarmendu ditu: dinamismoa, digitalizazio masiboak hastear daudela, partaidetzaren egiaztapena, aintzindarien ekimenak erraz zabaltzen direla eta errepikatzen direla…
Fernando Juarezek, Euskal Herritik kanpo hain ezaguna den Muskizeko Udal Liburutegia hurbildu zaigu. Hamaika hitzaldi eman duelako estatuan, 7.000 biztanle daukan herri horren udal liburutegiaren berrikuntzak azaltzen. Hausnarketako ikurra asko bota dizkigu, Muskizen egindakoa beste liburutegietan posiblea al da egitea? Lekukoa. Agerian utzi digu nola herri txiki batean ere liburutegia teknologiari eta tresna berriei esker produktuak eta baita lan egiteko era ere erabat aldarazi dietela. Hona hemen liburutegi aintzindari horren lanabesak: RSS, Del.icio.us, Flirck, Netvibes, Firefox…
Arratsaldean mahai-inguruan Mikel Elorzak armiarma egitasmoa aurkeztu digu, Uxune Martinezek Inguma datu-basea, eta Buruxka liburutegi digitalaren gainean ibili zen, Ricardo Gomezek Google booksen materialen bildumari buruzko hitzalditxoa bota zuen. Interesgarriak hirukoak. Mikelek beste gauza batzuen artean astero literatura lan bat sarean jarraituko dutela igotzen adierazi digu, Ricardok azaldu digu nola lortu duen sortzea era erraz batean euskararen gaineko liburu bilduma garrantzitsua, esfortzurik gabe eta baliabide gutxirekin. Uxunek azpimarratu digu inguma basu-datutik zuzenean lan asko testu osoan lor dezakegula, baita ahozko lanak ere.
Arratsaldeko hitzaldiak eta gero, mahai-inguruan ibili gara, ikastaroko partaideen aldetik oso jarrera aktiboa izan da.
(Gerardo Luzuriaga)
Liburutegi digitalei buruzko UEUko ikastaroa
Liburutegi digitalei buruz UEUren Udako Ikastaroetan bi egunetako ikastaroa antolatu dute Iñaki Alegriak eta Karmele Artetxek. Lehenengo egunean liburuzain eta dokumentalistek hitz egingo dute, bigarrenean berriz informatikariak. Egitaraua hementxe kontsulta daiteke:
http://ikastaroak.ueu.org/component/ikastaroak/ikastaro/50.html
Zure interesekoa izango delakoan,
Ondo izan eta laster arte.
Gerardo Luzuriaga
Nafarroako Legebiltzarrak liburuzainen alde
Juan Cruz Allik ere Nafarroan bizi ari garen afera zentsura ideologikotzat hartu du. Izan ere, Legebiltzarreko talde politiko guztiek UPNkoak izan ezik Berria eta Gara egunkariak liburutegietan jasotzen ari diren zentsura ideologikoaren kontrako mozioa onartu baitzuten.
Nafarroako liburuzainak Legebiltzarrean
UPN bakarrik gelditu da Legebiltzarrean, gainontzeko alderdiek liburuzainen alde egin baitute. Berria eta Gara egunkariak ez erosteko jarrera defendatzeko unean UPNk solik egin du aurrre, Ezker Abertzalearen jarrera ezaguna da, behin baino gehiagotan prentsan agertu baitira liburuzainen jarrera defenditzen, NaBai, CDN, IUN, eta baita PSN ere liburuzainen argudioen alde agertu dira aipatutako Legebiltzarreko Kultura eta Turismo Batzordean. Beraz, UPN soilik-soilik gelditu da.
Beste urrats bat eman da, hurrengoa Arartekoaren txostena izango da, ea afer kafkiano hau ahalik eta azkarren konpontzen den, herritarren eskubideak eta askatasuna garaile izanda.
(Gerardo Luzuriaga)
EHUko Dokumentazio eta Eduki Digitalen Kudeaketari buruzko II. Jardunaldiak
Kaixo lagun
Jardunaldien berri Roberto Kerexetak eman zigun eta orain saiatuko naiz bertara hurbiltzerik izan ez zenutenentzat halako kronika/laburpen moduko bat egiten.
Jardunaldia bi egunetakoa izan zen, intentsoa oso. Goiz bakoitzean iraupen desberdineko 7 saio entzuteko aukera izan genuen. Jakina, beti bezala, batzuk, besteak baino interesgarriagoak eta eramangarriagoak izan ziren. Arratsaldeetan tailer bana eskaini zen web sozialaz, sindikazioaz eta foksonomiaz (ez nuen joateko aukerarik izan, zer moduz egon zen?).
Onerako zein txarrerako, jardunaldietako entzulegoa nagusiki unibertsitateko ikaslea izan zen. Erran nahi baita, aretoa beteta zegoen, baina batzuk ez ziren nahikoa isilik egon... Hala ere profesionalik ere hurbildu zen.
Francisca Pulgarrek, Sonia Marcos eta Ciro Lluecak antzeko bi proiektu aurkeztu zizkiguten: Ondarenet eta Padicat. Biak ala biak ondare digitala biltzeko asmoa duten proiektuak dira. Heldutasun desberdina duten proiektuak direla oso nabarmen geratu zen jardunaldian. Padicat-ak publiko katalanarentzat interesgarria den Interneteko EDOZEIN informazio biltzen du; Ondarenet-ek berriz, beste irizpide batzuk erabiltzen ditu, agian jardunaldian bertan oso argi geratu ez zirenak.
Edozein kasutan, proiektu biak garai ilunotan behar-beharrezkoak dira, oso erakunde zein enpresa gutxik gordetzen duelako bere Internet-eko produkzioa, eta alde horretatik potentzialki inoiz baino informazio gehiago eskuragarri dugun arren, informazio horren kokapena eta eskuratzea inoiz baino galkorragoa da. Ez bada biltzen ez da hainbeste ez dagoelako horretarako teknologiarik (softwarea egon badago), baizik borondaterik edota baliabiderik ez dagoelako. EAEren eta Kataluniaren kasuan borondatea badago, baina ez dakit nahikoa baliabide jartzen ote den. Hau da, ondare digitala biltzea lehenesten bada, osorik bildu behar da, eta une honetan Ondarenet-en Euskara kategoriapean web gune bakarra dago (Bagera elkartea).
Ondoren Teresa Agirreazaldegik aurkeztu zuen unibertsitateko beste irakasle batzurekin batera eta ikasleen laguntzarekin prestatutako Euskal Herriko liburutegi eta dokumentazio zerbitzuen gainean egindako ikerketa eta horren baitan burututako galdetegiaren emaitzak. Ikerketaren asmoa da sektorea ezagutzea eta direktorio bat osatzea. Iaz Hedabideetako dokumentazioari buruzko jardunaldietan talde honek aurkeztu zuen GIDA: Euskal Herriko komunikabideetako dokumentazio-zerbitzuen direktorioa. Aurten ere, antzeko direktorio bat osatzen ari dira Euskal Herriko dokumentazio zerbitzuekin: GIDADOK (oraindik ez dagoen guztiz amaituta). Agirreazaldegik aurkeztutako galdetegiaren gaineko datu bat azpimarratu nahi dut: Euskal Herriko dokumentazio zerbitzuetako profesionalen % 68a emakumeak dira eta gizonek baino titulazio akademiko gehiago badute ere, zerbitzuetako zuzendaritzetan nagusiki gizonak daude.
Lehen eguneko goiza euskal liburutegi eta ondare digitalari buruzko mahai-inguru batek itxi zuen. Ana Aresek Bizkaiko Foru Liburutegia aro digitalera egokitzeko jarritako ekimenen berri eman zigun. Uxune Martinez, digitalizazio eta katalogazio prozesuetaz baino, kudeaketa digitalaz aritu zen. Argi utzi zigun, Interneten egotea ez dela nahikoa, proiektu dokumentalak mediora egokitu beharra daukala arrakasta edukitzeko. Iñaki Arrietak azaldu zigun Euskomedia informazio sistema, sareko euskal kultura eta zientziaren erreferente izan nahi duena. Hedatuz OAI gordailua biziki interesgarria iruditu zitzaidan (OAI-PMH protokoloaren aintzindariak Euskal Herrian Eibarko Code&Syntax eta Deustuko Unibertsitateko DELi taldeak izan ziren eta 2004ko Durangoko Azokarako demo bat prestatu zuten). Azkenik, Joseba Abaitua ezagutzaren transmisioaz aritu zen, eta zehazki ezagutzaren transmisiorako generoetaz.
Hurrengo egunean, halako beste saio trinko bat izan genuen. Jokin Olaizolak erakutsi zigun eduki digitalen kudeaketaren konplexutasuna norartekoa den. Odei enpresako Fernando Fernandez de Aranguiz web edukien kudeaketaz aritu zen, baina Jokinen moduko ikuspegi analitikoa beharrean, perspektiba enpresariala eman zuen. Ondoren kudeaketa dokumentalean aritzen diren hiru kasu praktiko ezagutzeko aukera izan genuen: Fagor, Bahia de Bizkaia Gas SL, eta Tecnalia korporazioarenak hain zuzen ere. Azkenik Iñaki Alegriak eta Luis Colladok hitz egin zuten. Alegriak, ingeniaritza linguistikoan adituak, nazioarteko zenbait unibertsitate garatzen ari diren Kyoto ikerketa proiektua aurkeztu zigun. Proiektu honen xedea da ezagutza partekatzea hizkuntza eta kulturen artean, edozein dela abiapuntuko hizkuntza. Horretarako Kyoto-k testuetako ezagutza semantikoaren erauzketa sakona nola egin ikertzen du. Azkenik Colladok Google Books aurkeztu zigun. Agian saiorik komertzialena izan zen. Ez nuen osorik entzun, baina abenduaren 2an Bilboko Euskalduna Jauregian Colladok emandako hitzaldi berdina iruditu zitzaidan.
Orokorrean, jardunalditik zerbait positiboa eta zerbait negatiboa esan beharko banu, esango nuke antolatzaileek eztabaidarako tarte gutxi utzi zutela, eta saio batzuetan ez zela aukerarik izan galderarik egiteko. Baina agian gakoa ez da tarterik ez zela egon, baizik publikoak horretarako gogorik ez zuela. Edozein kasutan alderdi positiboak arras gainditzen du negatiboa, izan ere Bibliotekonomia eta Dokumentazio arloko jardunaldi bat unibertsitatean burutzea ezinbestekoa iruditzen zait Euskal Herrian halako ikasketen behar gorrian gaudenean.
Laster arte
Karmele Artetxe