Neska bat poz-pozik liburutegi atarian
Ostiralean Tomasekin egin nuen topo kalean. Bere urtebetetzea ostegunean izan zen. Erretreta hartu zuen duela bospasei urte eta geroztik buru-belarri dabil Zaporeak elkartean. Maiatzean egon zen Lesbosen eta uztailean da berriro bueltatzekoa.
Ez genuen hitz egin bertako egoerari buruz, baina beste batzuetan bai, eta jakina da egoera korapilatsua bizi dutela beren herrietatik etorkizun bila ihes egindako milaka lagunek.
Gurean, hautsak harrotu ditu Espainiako Polizia Nazionalaren barne ohar batek. Poliziei jaiegunak ematen zien Irungo mugan atxilotutako migrante kopuruaren arabera. Denis Itxaso delegatua azkar samar atera zen publikoki neurria indargabetzera, baina beranduegi: nazioarteko prentsan oihartzuna izan baitu neurriak.
Bide batez, Ertzaintzan ere urak nahasita datoz, baina hori beste kontu bat da eta ez du zerikusirik gaur jorratu nahi dudan kontuarekin.
Migranteak gora, migranteak behera izango ditugu datozen egunetan. Elkartasuna alde batera utzita, ikuspuntu berekoiena aplikatuta ere, denok dakigu beharrezkoak izango ditugula datozen urteetan.
Baina elkartasunetik begiratuta, aste honetan deigarria izan da, nire inguruan behintzat, Afganistan eta Irango eskoletan fundamentalistek hainbat neskato pozoitu dituztela.
1- Los envenenamientos en colegios de niñas se trasladan de #Irán a #Afganistan
— mikel ayestaran (@mikelayestaran) June 6, 2023
Al menos 80 alumnas de Primaria tuvieron que ser hospitalizadas
Foto HANDOUT/OFFICE OF THE GOVERNOR OF SAR-E-PUL
Vía @elcorreo_com https://t.co/EZAp7sdVDB pic.twitter.com/0ZlMoRK6ME
Egun hauetan gogoratu naiz 2021eko abenduan Delhitik etorritako ama-alabekin. Hilabete batzuk lehenago, F eta H bikoteak ihesi egin zuen Afganistandik Indiara. Arrazoia? Senarrak, aitak, biak jipoitzen zituelako.
Urte eta erdi pasa da eta Katalunian bizi dira egun. Felip lagunak argazki bat bidali zidan. Bertan neskatoa pozez txoratzen ageri da liburutegitik atera berritan. Airean agertzen da, saltoa egiten duen bitartean harrapatu baitu kamerak. Irribarre zabala marraztua du aurpegian, begirada argia eta txinpartatsua lagun.
Felipi galdetu nion ea zer moduz zeuden. Alaba azkar doa, eta ondo integratzen ari da. Amari gehiago kostatzen ari zaio, motelago doa prozesua. Arazo ekonomikoak ez dira makalak, baina badute sare bat eta seguro nago aurrera aterako direla. Gogoratu behar da Espainiako Estatuak errefuxiatuen harrera eta babesa hirugarren sektorearen esku utzia duela.
Baina gaur gauza bakarra azpimarratu nahi nuen: neska bat pozez txoratzen liburutegi atarian.
Una niña radiante en la puerta de la biblioteca, este apunte en castellano.
