Etxea opari
Obrak egin behar ditugu etxean. Hobeto esana dago: obretan gaude etxean. Otsailean hasi baikinen, baina orain dator potoloena, etxetik kanpo pasako baitugu apirila.
Una casa es algo más que ladrillos, este apunte en castellano.
Urtarrilean hasi nintzen hilabete baterako pisu bila atari digital batean. Bilatu bai, aurkitu ez.
Beste batean ere aritu nintzen ostatu bila. Hotelak eta abar.
Azkenean etxebizitza turistikoaren prezioa eskaini zidaten auzoan dagoen etxebizitza batengatik: 3.000 euro hilabetea. Pisu arrunt batengatik.
2009an etxetik kanpo pasa genuen udaberriko hilabete bat. Agentzia baten bidez alokatu genuen orduan. Agentziaren komisioa barne ez genuen 1.000 euro ordaindu.
Orain ere antzeko-parezido pagatuko dugu, lagun batek prezio onean utziko digulako bere etxea.
Dani Burguiren hau irakurri ondoren gogoratu naiz honetaz. Irakurri txio-haria:
El delirio inmobiliario en una ciudad como Pamplona-Iruña llega a esto:
— Daniel Burgui Iguzkiza (@caravinagre) March 25, 2024
10.800 euros por alquilar un piso turístico "NORMALITO" de 75m el mes de julio, claro.
(Fiestas de San Fermín).
La inmobiliaria DN INMO es una "diversificación de negocio" de @DiariodeNavarra. 👇🏾 pic.twitter.com/tsVqIYYmmU
Bi elkarrizketa
Baga. Duela aste batzuk Jon Artanok Ahetzeko andrazko bat elkarrizketatu zuen. Oker ez banago 81 urte zituen eta Amelie gisa aurkeztu zuten. Ez zuen abizenik eman nahi izan. Gurasoek emandako lursailean eraiki zuen etxea (Txikixo) eta merkatuko prezioa baino laupabost aldiz merkeago saldu dio erakunde publiko bati etxebizitza sozialak egiteko.
Biga. Euskadi Irratian ostiralean entzundako beste elkarrizketa bat. Hor ere etxe bat, baserri bat dago, Pikunieta. Emakumezko artzain bat, Josebe Blanco; eta Arantxa Iturbe.
Hausnarrean.
