Non daude españolak izateari utzi ziotenak?
Pasa den larunbatean Donostiara iritsi nintzen Paraguay-Espainia partida amaitu berritan. Antiguatik sartu, Kontxako pasealekua zeharkatu eta San Martin kalera iritsi bezain pronto Espainiako selekzioaren zale mordoxka zeuden Molly Malone tabernaren kanpoaldean, batzuk errepidean, talde gorriaren banderak eta abar astintzen eta garaipena ospatzen.
Asteazkenean ere makina bat jendek gozatu zuen Donostian espainiarrek alemanei sartutako golarekin eta finalerako sailkapenarekin. Gaurko egunez pantaila handiak eta txikiak egongo dira Euskal Herriko hainbat tokitan.
Espainiaren presentzia nabarmena da gure inguruan eta hori ikusi nahi ez duenak ez dakit non bizi den.
Aste honetan bertan, Gipuzkoako prentsa idatzian ikusitako beste bi adibide:
Albako dukesak aspaldiko ohitura du uztailean Donostian duen jauregian egun batzuk pasatzearena. Aurten, baina, uste dut ohikoa baino gehiago azaldu dela Gipuzkoako prentsan (DVk kontrazala eskaini zion).
Ostiralean Nadal egon zen Galarretan eta Getarian. Mundu mailako izarra da bai, eta Noticias de Gipuzkoak eta DVk azala eskaini zioten.
Ona da española izan nahi duenak nahi hori libre-libre agertzea Euskal Herrian, hobe kanporatzea barrualdean lehertzea baino.
Gauzak horrela, horra hor nire galdera: non daude Los
españoles que dejaron de serlo?
Rachid Taha & Gaetan Roussel, Bonjour. Klip ofiziala.
Espainiarrak izateari utzi zioten batzuk Hegoafrikan borrokan ibili ziran "España" izeneko futbol talde baten alde, baita garaipena lortu ostean "senyera" eskuan ospatu be.
Do I need Spain? Maybe. Baina, Fredi Paiak aurreko astean idatzi legez, "Spain needs us". Bestela jai deukie. Santillana, Pirri, Juanito, Camacho, Chendo, Gordillo, "La Quinta del Buitre", Raul, Guti eta enparauek sekula lortu ez dabena Puyol, Busquets, Piqué, Capdevila, Xavi eta Xabi Alonsok lortu dabe. Eta zergaitik ez, Iniesta, Llorente eta Javi Martinezek.
Espainiak behar gaitu. Kataluniak irabazi deutsie euren lelengo munduko titulua.