Ekainaren amaieran Sardiniatik barrena

Vacaciones en Cerdeña a finales de junio, este apunte en castellano

Alghero

Hilaren 21ean abiatu ginen autoz Marsella inguruan dagoen Toulonera. Arratsaldeko 6:00etan abiatu zen ferrya eta hilaren 22an iritsi ginen Porto Torresera, goizeko 8:00ak aldera.

Hartuta genuen hiru egunerako ostatua Algheron, baina ezin sartu 13:00ak arte. Ez dut gogoratzen zer egin genuen arratsalde hartan, baina goizean Fertiliara joan ginen, denbora egiteko.

Hilaren 23an mistral haizea zegoen eta ez ziguten segurantziarik ematen txalupa gauza izango ote zen Neptunoren kobazulora sartzeko. Horren ordez, autoa hartu eta Bossara joan ginen, Bossa Marinan bainu bat hartu eta bertan bazkaldu genuen. Arratsaldean txu-txu trenera igo ginen herrian zehar paseotxo bat emateko.

Gauean San Juan sua ikusi genuen Algheroko hondartzan. Eta correfoc-ak.

Aspaldiko partez San Juan sua (udako solstizioa) etxetik kanpo egotea tokatu zait.
Sutara urteko txar guztiak, kopon!
Alguer / Alghero. Sardinia. pic.twitter.com/O9ijhtk0uG

— Mikel Iturria (@iturri@mastodon.eus) (@iturri) June 23, 2023

Azkenean txalupa albo batera utzi eta ekainaren 24an Neptunoren kobazulora kotxez joatea erabaki genuen. Ia 700 eskailera jaitsi genituen, baita bisitaren ondoren igo ere. Barruko bista zoragarria, nahiz eta jende askotxorekin egin genuen topo.

Bidean bazkaldu genuen eta Algherora buelta.

Olbian Insula Felix-ekoekin batera

Hilaren 25a igandea zen. Ia hiru orduko bidea egin genuen Olbiara goizez. Kontuan hartu Sardiniako errepideetan barrena askotan ez duzula 60 kilometroko media baino gehiago egiten.

Hilaren 26an, arratsaldez, Insula Felix kultur elkarteko bi lagunekin eman genuen bueltaxka ontzian Olbiako golkoan barrena Dublingo bikote batekin eta bi andre alemaniarrekin batera. Oso gomendagarria.

Inork ezagunik ez zigun eman elkarte honen berri: Sorkundek orritxo bat eskuratu zuen turismo bulegoan. Kasualitate hutsa, beraz. Goian jarri dudan webgunean duzue tiketak erosteko aukera.

Elkartearen izenak Olbiako toponimoarekin du zerikusia, irla zoriontsua euskaraz, gure bi gidariek esplikatu zigutenaren arabera. 2021ean 97 urterekin hildutako Giovanni Maria Craboledda izan zen sortzailea.

Bi orduko buelta eman genuen atzo Olbiako golkoan elkarte honetako bi bolondresekin (bata Luciano, bestearen izena ez dut gogoratzen).
Oso gomendagarria.#Sardinia#Sardegna https://t.co/nRWyNtts3b pic.twitter.com/tYY2BrUHdA

— Mikel Iturria (@iturri@mastodon.eus) (@iturri) June 27, 2023

Hurrengo egunean, hilaren 27an, Maddalena irla ezagutzeko txangoa egiteko pare bat tiket hartu genituen. Gehiegi konfiatu eta ia lurrean geratu ginen. Hau da, eskatu ziguten ordu erdi lehenago iristea bertara, baina gu berandu atera eta atzeratu egin ginen, errepide gorabeheratsu eta sigi-sagatsua zelako, kamioi eta autobusak aurreratzeko trabaz josita. Beraz, denboraz eta patxadaz joatea da nire gomendioa.

Zazpi orduko buelta eman genuen. Oker ez banago, hiru bat aldiz gelditu zen txalupa jendeak bainatzeko aukera izan zezan.

Bi bikote italiar, jubilatuak, tokatu zitzaizkigun mahai berean. Gure parean eseri zena siziliarra zen, eta lagun ondarrutarra zeukan. Domenicok kontatu zigun arrantza munduan ibilitakoa zela eta, kasualitatea, Domeka izeneko lagun ondarrutarra zuela.

Hori bai, inork ez zigun esan NATOren base militarra dagoela bertan.

Castelsardo

28an Castelsardora mugitu ginen. Lu Bagnura zehatz-mehatz. Han egin genituen pare bat egun, herria eta Lu Bagnuko hondartza ezagutzen.

Autoa genuenez, olioa erosi genuen Castelsardon: Giuseppe Brozzurena.

30ean, apenas lorik egin gabe, goizeko 3:30ean altxatu ginen, 4:20 aldera Porto Torresera heltzeko. 7:15etan genuen Bartzelonarako irteera eta, beranduenez, bi ordu lehenago bertan egotea eskatu ziguten. Grimaldi Lineseko ferrya 7ak aldera agertu zen kaian. Barruko bidaiari eta trasto guztiak jaitsi eta azkar samar igo ginen. Kamarotea genuen eta bertan hartu genuen atseden goizez.

Ontziko jatetxe batean zerbait bazkaldu ondoren, arratsaldeko 18:30etarako bota gintuzten kamainatik. 21:00etan iritsi Bartzelonara, autoa hartu eta goizeko 2:45ak aldera geunden etxean.

Liburuak

Etxean hasitako Virtudes (y otros misterios) amaitu nuen. Xesús Fraga da egilea eta Ourenseko Xepe eta Celiak oparitu zidaten. Bere familiako hainbat kideren bizipenak kontatzen ditu Fragak. Niri amona Virtudes izugarri gustatu zait: senarrak ez zuenez pulamentu handirik egin Venezuelan, bere kabuz Ingalaterra joan eta 30 bat urtez Londresen etxeak garbitzen aritutako andrea.

Bestea oporretan hasi eta bukatu dudan saiakera, Su festak, Jon Urzelairena. Musika jaialdi erraldoiei buruzko liburu ondo dokumentatuta idatzi du egileak. Arkatza gertu izan dut, azpimarratu beharreko liburu horietakoa baita.

Liburu biak eta Sardinia oso gomendagarriak.