Bertsio ofizialak? Ez, eskerrik asko
Badut lagun bat epaile lanetan aritutakoa laurogeita hamargarren hamarkadaren hasieran. Orain, jada ez da epaile, baina hori beste kontu bat da.
Lanean hasi berritan, Guardia Zibila etorri zitzaion pertsona bati telefono entzuketak egiteko baimen-eske. Gauzak esaten zituzten bezain garbi izanez gero, beren kabuz Corcuera legea (atean ostikoa emateko aukera errazten zuena) aplikatzeko aholkatu omen zien. Dena den, azkenik, baimena eman eta bidali zituen bulegotik. Ustez. Handik bi egunetara etorri zitzaion pikoletoa barkamen eske. Akatsa egin zutela: pisu berean, ezker-eskubi, bi etxebizitza zeudela eta albokoari ari zitzaizkiola entzuketak egiten.
Kontu horrekin gogoratu naiz Benemeritako zuzendari izandako Luis Roldán presondegitik atera den egun berean. Komunikabide askok hankasartze itzela egin duten egunean, Frantziako polizia indarrek botatako amua irensteagatik (Kataluniako bost suhiltzaileen auziaz ari naiz, noski). Aurreko egunetan, ez da atzean geratu Efe albiste agentzia: Joseba Fernández bakarra izango balitz bezala jokatzeagatik. Eta zer nahi duzue esatea Jon Anza auziaz.
Lotsagarria izan da komunikabideek nola zabaldu duten lau haizetara suhiltzaileen gaia. Bertsio ofizialari men eginez. Eskerrak suhiltzaileak ez zirela euskaldunak eta, gainera, jende ezaguna zela bere komunitatean. Bestelakoan, agian ziega batean egongo lirateke auskalo zer egoeratan.
Javier Ortizen En el nombre del padre apuntea irakurri berri dut, 2004koa, eta oso aproposa hona ekartzeko. Bertan, Javierrek Ainara Gorostiaga eta beste hiru kideri gertatutakoa kontatzen du. Kasu honetan, euskaldunak izateaz gain, ezker abertzalekoak izaki, bi urte eman zituzten kartzelan egin ez zuten erailketagatik.
Zenbat gauza galdu ditugun bidean azken urte hauetan dermokrazia honetan. Eta hemen jende gutxiri axola zaio. Tamalez.
¿Versiones oficiales? No, gracias. Este apunte en castellano
