Bazterketa sozialari buruzko gogoetak
Ia berrogei lagun hurbildu ginen ekitaldira. Arratsaldeko 20:30ak aldera eseri ginen bertan eta gauerdia pasata utzi genuen taberna. Makgregoryren blip-eko kanalean dituzue hiruzpalau bideo. Behean itsatsi dut Estombaren sarrera.
Pobrezia eta lankidetza zen gaia, baina Estombak esan zuen nahiago zuela bazterketa sozialaz hitz egitea. Pobrezia zer den zehazten zailagoa delako bere irudikoz. Donostiako Udaleko Gizarteratze zerbitzuko burua da Iñigo Estomba (Gizarte Ongizatea) eta ondo baino hobeto zentratu zuen gaia, baita administrazioek eremu honetan egiten duten lanaren berri eman ere. Jose Antonio Lizarralde (Pottoko), berriz, Aterpeko arduraduna da, Gipuzkoako Elizaren Caritasek bultzaturiko zerbitzua. Zertan dabiltzan kontatu zigun.
Ez nituen apunteak hartu, beraz, buruan gordetako hiruzpalau datu bota nahi ditut hementxe bertan. Goian esan bezala, zertaz aritu ginen hiru ordu luzez jakin nahi izanez gero, ikusi bideoak.
Sare sozialak, pikutara
Behin eta berriro azpimarratu zuen Pottokok ideia hau. Pentsatu, une batez, zure bizitzako lau zutabeak zeintzuk diren. Bat pikutara doala imaginatu. Handik gutxira, beste bat. Eta gauzak erabat okertzeko, beste biak ere bai. Hori gertatu zaie kalean bizi direnei, dena galdu duen jendea da.
Gu beraiek bezain kabroiak
Ideia hau ere Pottokok bota zuen. Aterpen dabiltzan pertsonekin hitz egin eta bere bizitza nolakoa izan den kontatzen diotenean, beti gauza bera pentsatzen omen du: zure egoeran, zu bezain kabroia izango nintzen.
Gazte magrebiarrak (marokiarrak, batez ere)
Iñigo Estombak kontatu zuen Gipuzkoako gazte marokiar gehienak Marokoko hiri handi batekoak direla (Tetuan esan zuen, baina zalantzati). Hiri honek arrabalak ditu (ez omen da hori oso ohikoa Marokoko gainerako hiri handietan). Aldiri hauetan bizi diren familietako emakumeek fabriketan egiten dute lan, eskulan merkea direlako. Ordu asko eta diru gutxi. Senarrak, berriz, edanari emanda, mozkortuta, nahiz eta musulmanak izan, ez dira haurren zaintzaz arduratzen. Horri gehitzen badiogu Marokoko eskoletako arauak betetzen ez dituen jendea eskola-sistematik kanporatua izaten dela, horra hor puzzlea.
Gaztetxo horietako asko dira Gipuzkoan dauden magrebiar gaztetxo problematikoenak. Kabroi batzuk dira, bai, baina ez da komeni ahaztea nondik datozen. Eta ez da ahaztu behar ere, lantegi haietako jabeak, askotan, espainolak direla.
Ijito errumaniarrak
Iñigok aipatu zuen gai hau ere. Ez omen da erraza jakitea zer gertatzen den talde horietan, baina Donostian eskean ari diren ijito errumaniar gehienak hiri batekoak dira (ez nintzen hiriaren izenarekin geratu) eta dirua irabazteko plaza ona delako daude hemen. Joan-etorrian dabilen jendea ei da (etxea Errumanian dute). Ez dute hemen bizi nahi.
Algunas reflexiones sobre la exclusión social, este apunte en castellano.