Cousoren begirada deserosoa
Abenduaren 11n Irungo Kabigorri aretoan 50 bat lagun bildu ginen José Couso, la mirada incómoda liburuaren aurkezpenean. David Couso, anaia, eta Angel Petisme, brigadista eta musikaria egon ziren bertan.
Ez nuen ekitaldi guztia jarraitzerik izan, beste konpromiso bat nuelako, baina ordubetez egon nintzen bertan, ikuslegoaren galderen txanda hasi arte. David Cousok kontatu zuen duela 20 hilabete eta 3 egun zer gertatu zen Bagdad-eko Palestina Hotelean. Gerra-krimen gisa aurkeztu zuen anaiarekin egin zutena. Terrorista deitu zien Bush, Blair eta Aznarri. Aipatu zuen ere nola 43 astetan jarraian bildu ziren PP-ren Madrilgo egoitzaren aurrean. Kontatu zuen ere nola hilabete bakoitzeko 8an Serrano kalean AEBetako enbaxadaren aurrean biltzen diren. Bilkura hauetan, bertan biltzen den publikoaz aparte, musikari, poeta eta beste artisten laguntza izaten dute, Petismek zioen bezala “porque la música amansa a las fieras”.
Aipatu liburuan idazle eta artista askoren kolaborazioak daude: Sabina, Maruja Torres, Dulce Chacón, Javier Ortiz, Ángel Petisme, Santiago Alba Rico... David Cousok horietako hiru testu kuttun irakurri zituen. Testu bakoitza irakurri ondoren, Petismek gitarra hartu eta kantak abestu zituen. 1991ko urtarrilaren 17an AEBek lehen erasoa egin zuten egunean, Petismeren urtebetze eguna zen. Gauzak horrela kantua idatzi zuen Angel-ek. Gero, Alba Ricok liburuan idatzitako testua oinarri hartuz, beste kantu bat egin du. Hirugarrena ez dut gogoan.
Petisme, Madrilen bizi den aragoiarra, oso tipo berezia da. Ez dakit nola esan. Horrela esatea topikoa bada ere.
Cousiño, beste hildako bat gehiago Iraken.
