Eskritore batzuk nerbioso jartzen direnean...
Atzo irakurri nuen Gerardo Markuletak Asteleheneko Goienkarian idatzitako Blog, blog, blog zutabea. Joan den astean Harkaitz Cano egon da "Galde-eskean" atalean Berria egunkarian eta hemen aipatu nuen. Ez dakit zer gertatzen zaien eskritore batzuei, baina uste dut blogekin nerbioso jartzen direla...
Markuletarena
Joan den astean idatzi zuen Gaztelumendik bere blogean Lauaxetari eginiko omenaldi diskoari buruzko apunte bat. Erantzun asko izan zituen horrek, mezuaren azpian ikus daitekeenez.
Markuletari ez zitzaion gustatu eta Goienkarian duen zutabea aprobetxatu zuen bere argudioak-edo botatzeko. Kontua da argudio gutxi bota zituela (tartea ere ez da oso handia) eta blogari batek idatzitakoa kritikatu beharrean, blogak orokorrean kritikatu zituela.
Canorena
Uxoa Aramendik galdetu zion domekan: "Aspaldi prentsa idatzian ez da zure zutaberik ageri. Itzuliko al zara inoiz?"
"Halako batean itzuliko naiz. Autopistan ibiltzea bezala da zutabeak idaztea, nolabait: abiadura bat eskatzen du, erreflexuak, gaurkotasuna jarraitzea... Izotz gainean patinatzearen antzekoa da: gauza politak egin daitezke, baina zutabea zurian uzterik ez dagoenez... laprast egiteko aukera ere hortxe dago. Blogei arrisku hori ikusten diet, etengabe iritziak sortzen ari gara hamaika lekutan, ondo iragazi gabe askotan. Oso seguru gaude, nonbait, gure iritziak munduari interesatzen zaizkiona. Baina autobideak utzi eta bidezidorretara apartatzeko gogoa sortzen zait niri behintzat, boladaka".
Ez dakit zergatik aipatu behar dituen Harkaitzek blogak. Aipatu daitezke, noski. Harkaitzek egin du, baina blogen kontu honekin askok uste dute egunero idatzi behar dela eta hori ez dakit nondik atera duten. Bakoitzak ahal edo nahi duen maiztasunez idazten du. Hau da: ez da egunero idatzi behar.
Eskritoreak eta blogak
Sustatun zenbait erantzun ditu Markuletarenak (tartean Gerardoren bat ere zutabea hobeto ulertzeko-edo balio duena). Hasier Etxeberriak dioenarekin ados nago: "Nire ustez, energia galtzeko modu handia da idazleentzat, bai behintzat, benetako blog literarioak sortzen ez diren bitartean".
Idazleak gosetuta egon behar duela dio. Horrelako zeozer gertatzen zaie idazle batzuei prentsako kolaborazioekin. Cano izan daiteke bat edo Pako Aristi bestea. Erabaki dute prentsan azaldu beharrean, indarrak gorde eta literaturan xahutzea. Ederto.
Ijitoak eta blogariak
Azken finean, blogekin orain gertatzen ari dena da behin niri Irungo Mosku inguruan gertatu zitzaidana. Ezagun batekin geratuta nengoen taberna batean. Zain nengoen bitartean, leihotik edo atetik plazara begira nengoen. Eta nire talaiatik ijito koadrila ikusten nuen. Hara begira ari nintzela, laguna iritsi zen eta nire lehenengo hitzak:
"Zenbat ijito dabilen inguru honetan, kopon!"
"Ijito asko... Payo gehiago ikusten dut nik".
Arrazoi zeukan lagunak. Bost ijito eta dozenaka gizon-emakume payo. Eta nik zeri jarriko arreta eta ijitoei.
Kendu "ijito" hitza eta jarri "blogari". Lau pelakatu baino ez gara eta. Toki guztietan agertzen garela? Hori ez da horrela!
Lehen baino gehiago agertzen garela. Hori bai.
Ni ere harrituta geratu nintzen erantzunaren erdian blogen inguruko erreferentzia aurkitzean. Lekuz kanpo ikusi nuen esaldia, galderaren eremuan ez behintzat. Antza, aipatzen duzun moduan, blogekin nerbioso jartzen dira batzuk. Blogfobia sustraitzen ariko ote da?