Manchesterreko bi une
Gaur goizean Jurdan Arretxek Noticias de Gipuzkoan argitaratu duen Los dos minutos de Old Trafford ederra irakurri dut eta nik hartutako oharrak irakurtzen hasi behar nuen unean ikusi dut ni ere goizeko 1:00ak aldera hasi nintzela Manchesterreko aireportuan egunak eman zuena idazten. Gasteizera eramango gintuen abioian eserita. Goizeko 7:30ak aldera iritsi nintzen etxera. Merezi izan zuen.
6.000 realzale joan omen ginen Old Trafford zelaira Realaren Champions Leagueko hirugarren partida ikustera. Hirugarren porrota suertatu zena. Ondo baino hobeto dut gogoan nola haserretu nintzen Iñigo Martínezek gure atean sartutako gola ikusi nuenean. Ezin nuen sinetsi. United gu baino gehiago izan zen, baina Realak ere izan zuen markagailua berdintzeko aukera bat baino gehiago. Dena den, nik hemen beste gauza batzuk kontatu nahi nituen.
Asteazkenean goizeko 4:40ean jo zuten bi iratzargailuek etxean. Gosaldu, dutxatu eta balkoira atera nintzen ea taxia bertan ote zegoen. 5:15era etorri zen. Bertan zegoen Marijo. Anoeta Estadiora eraman gintuen taxi gidariak. 6:00etan autobusean sartu Edurnerekin batera eta Miarritzeko Aireportura. Bertatik 9:00ak aldera atera zen 1h 40 min iraun zuen hegaldiak.
Euripean hartu gintuen Manchesterrek. Autobusean hurbildu gintuzten Old Trafford estadiora. Argazki batzuk atera, partidaren berri ematen zuen tapaukia erosi eta United-en denda ofiziala bisitatu ondoren erdialdera abiatu ginen Marijo, Edurne, Itziar eta Maria.
Oinez abiatu ginen ustez hiriaren erdialdera, baina Ketarirekin gurutzatu eta hark esan zigun hobe genuela tranbia hartzea. Bost bat kilometrora baitago Piccadilly.
Txuri-urdin gehienak bizpahiru tabernatan zeuden kontzentratuta eta horietako batean hartu genuen pinta bat. Ketariz gain, ezagun batzuk ikusi nituen: Ana, Ainara, Arantza, Mikel, Juan, Jurdan, Txomin...
Café Rouge-n egin genuen eguerdiko otordua. Erdialdean ibili ginen ondoren, barruak berotzeko beste kafe bat hartu eta, kalejira antolatuta bazegoen ere, tranbian bueltatu ginen estadiora.
Zelai inguruan agurtu nuen Lander Garro, Zuhaitz Gurrutxagarekin batera egin beharreko telebista saiorako irudiak grabatzen. Realaren autobusa zelaira iristen ikusi bai, baina ez genituen jokalariak ikusi, autobusaren beste aldetik atera zirelako. Minutu batzuk lehenago Alex Ferguson sartu zen toki beretik.
Azkenean, gure tokira joan ginen. E32tik sartu eta Bravok lehen zatian defendatu zuen atearen goiko aldean kokatu gintuzten. Hantxe geunden realzale gehienak.
Ondo merezita du Ametsen Antzokia izena. Bi bideo grabatu nituen, Manchesterreko bi une. Lehenengoan, taldea beroketa-ariketak egitera irteten den unea agertzen da; bigarrenean, bi taldeak zelaira salto egiten dutenean.
Bigarren honetan entzungo duzue nola kantatzen duten lagunek Champions-eko ereserkia.
Dos momentos de Manchester, este apunte en castellano
