Gazte etorkinen auzia Gipuzkoan
Atzo ikusi nuen bezperan grabatutako David Truebak eginiko Carta Blanca telebista saioa. Gustuko dut formula: astean behin ezaguna den norbait gonbidatzen dute saioa egitera eta honek nahi dituen gonbidatuak ekartzen ditu platora (Davidek, besteak beste, Jabier Muguruza). Horietako bat Forges umorista izan zen. Etorkinen gaiarekin lotura duen udako biñeta bat geratu zitzaidan iltzatuta. Etorkinez beteriko patera (utz iezadazue izen hau erabiltzen) ageri da itsasoaren erdian. Eta ume batek galdetzen dio amari: "Gu goazen herrialdean egongo da arkatzik, ezta?". Behean, leienda bat: "2050eko Literatur Nobel Saria" (edo antzeko zerbait).
Marokoko gobernuaren errepresioa
Eta horretaz gogoratu naiz gaur goizean Mataróko Mariaren e-mail hau irakurri dudanean:
"Chakib Alkhayari laguna, Giza Eskubideen aldeko Rif-eko lehendakaria, eta José Palazón, Haurren Eskubideen aldeko Melillako Elkarteko lehendakaria, Marokoko poliziaren jazarpena ari dira pairatzen. Jazarpen hau bizitu da Rif-eko Elkarteak Mohamed VI.a erregeari zuzendutako gutun bat argitaratu zuenetik. Agiri horretan droga trafikoan Nador-eko segurtasun agintarien inplikazioa salatzen zuten".
Marietak gazteleraz dauden zenbait esteka pasa dizkit informazioaren osagarri:
Gipuzkoan 92 gazte atzerritar daude Foru Aldundiaren menpe
Mari Carmen Marín da Gizarte eta Erakunde Harremanetarako diputatua. Goiko lotura horretan duzue urriaren 31n Diario Vascori eskaini dion (eta hautsak harrotu dituen) elkarrizketa. Elkarrizketa horretan dio 92 gazte atzerritar atenditzen dituela Aldundiak.
Zergatik sortu da zalaparta hori? Tolosako alkateak, Jokin Bildarratzek, hurrengo egunean publikoki erantzun ziolako, komunikabide berean, Marín andereari. Gezurrak esatea leporatu zion diputatuari. Tolosan dago horietako gazte batzuk jasotzen dituen gune bat (asko Gipuzkoako herri ezberdinetako pentsioetan eta hoteletan daude, egoera tamalgarrian) eta herriko merkatariak, eta gainerako bizilagunak, eskandalizatuta daude sortutako iskanbilekin.
Ostegunean Diarioak eskaini zion editoriala gai honi eta gainerako alderdiek ere egin zituzten adierazpen publikoak.
Tolosako (eta Urnietako) kontu honetaz egin nuen berba duela pare bat aste hauetako gazte batzuekin lanean aritutako hezitzaile batekin. Hark esan zidanez, egoera lehertzeko zorian zegoen. Eta badirudi puntu horretan gaudela.
Nire iturrien arabera, diru gutxi inbertitu du Aldundiak (konpetentzia berea da) egoera honi aurre egiteko orduan. Ez diete beharrezkoa zuten prestakuntza eman hezitzaileei eta lan-baldintza kaskarretan aritu dira (soldata eskasak, lan-ordu asko).
Oker ez banago, duela pare bat urte ere antzeko-parezido ibili ginen (gazte hauek jasotzen zituen horietako zentro bateko hezitzaileek ezina plazaratu zuten eta komunikabideek jaso zuten gaia).
Denbora pasa da, baina ez dugu ezer ikasi. Oraindik oso jende gutxi dugu, baina SOS Arrazakeria taldeko Peio Aierbek Berria egunkarian ostiralean plazaratutako iritzi artikuluan dioen bezala, "gureak ere badira gazte adingabe horiek" eta horretaz jabetzen ez garen bitartean, zaila izango da irtenbideak lortzea.
