Teknosexua

Aspaldi sartu gabe nengoen Euskalmet.net zerbitzuan eta gaur zenbait sorpresa aurkitu dut:

• Java aplikazio bat eskaintzen dute, norberak instalatu eta nolabait eguraldia jarraitzeko. Linux-en dabilela diote, baina ez dut martxan jartzea lortu. Hau pauso garrantzitsua da. Kontutan izan agian API bat sortu dutela aplikazio horrekin komunikatzeko. API hau publikoki dokumentatuta balego, edonork bere webgunean integratu ahal izango luke EuskalMet-en eguraldia!
• Halako erretxazoa sortzen zidan Copyright abisu nabarmen hura kendu dute. Copyright zorrotz harekin, bazirudien norberak eguraldia ikusi eta ezin ziola inori esan, emazteari ere ez! Orain aurkitu dudan Copyright abisu bakarra Jaurlaritzaren testu orokorra da.
• Webgunea berritu eta Jaurlaritzaren gune nagusiaren eduki kudeaketa sisteman (CMS) integratu dute. Horrekin ere irabazi du.

Aplikazioa eta API-arena gertuagotik aztertu (ea lortzen dugun martxan jartzea) eta kontatuko dut hemen zer ateratzen dudan.

Oporren ondoren spam ugari, badakit, bai. Aspaldi irakurri nuen hau Hispasec (Lotura ez dabil orain), eta Google-ren katxetik atera dut:

 21/04/2003      - Ataques de denegación de servicio... a través de correo postal
  Alan Ralsky, el rey del spam, está recibiendo un autentico ataque distribuido  de denegación de servicio que consiste en inundar su correo postal. Un estudio muestra como estos ataques pueden automatizarse.
  
Para aquellos que no lo conozcan, Alan Ralsky es uno de los personajes más prolíficos en el envío de correo basura a través de Internet, con una larga trayectoria a sus espaldas, iniciada en 1997, y un sinfín de denuncias de todo tipo. Ralsky ha utilizado todo tipo de estratagemas para conseguir utilizar la infraestructura de los grandes proveedores de conectividad para el envío de spam.
 
El pasado mes de diciembre de 2002, Alan Ralsky concedió una entrevista donde ridiculizaba y se reía de toda la comunidad contraria a la existencia del spam y que valora la intimidad de su buzón de correo. Se quejaba, por ejemplo, del coste que le suponía tener toda su infraestructura en China ante la imposibilidad de utilizar las empresas norteamericanas. En esa entrevista cometió el error de comentar que su casa estaba situada en una población del estado norteamericano de Michigan.
 
Esta entrevista fue reproducida en slashdot.org y uno de los lectores encontró la dirección postal del domicilio del spammer. De forma totalmente espontánea, otros lectores utilizaron esta dirección para suscribir al spammer a catálogos comerciales, revista de anuncios, panfletos, solicitudes para recibir información, etc... Otros fueron más allá y le enviaron directamente basura (en el sentido literal de la palabra).
 
En la edición del 15 de abril de la revista Crypto-Gram, Bruce Schneier comenta este hecho. Dejando de banda la ironía que supone inundar al rey del spam con su propia basura (aunque en forma de átomos y no de bytes), Schneier aprovecha para comentar una investigación realizada donde se demuestra la posibilidad de automatizar este tipo de ataques.
 
El estudio, "Defending against an internet-based attack on the physical world", describe una situación parecida a la que ha sufrido el rey del spam. Cualquier persona con nociones de programación en un lenguaje de scripts como Perl o Python puede utilizar los recursos existentes en la actualidad para ejecutar un ataque de este tipo, automatizando la solicitud de envío de propaganda por correo postal contra cualquier dirección. Todo esto sin olvidar que una única persona podría conseguir el mismo efecto que ha tenido en el buzón de Alan Ralsky la acción no coordinada de los miles de lectores de slashdot. 

Patrozinadoreak izan nituen eta ordaindutako ingurunean, eszenariotik gertuen zeuden gradetan egon ginen andrea eta biok.

Toki aproposa VIP-ak ikusteko. Gure inguruan zeuden Atxaga, Ruper, Mikel Laboa (berea bukatuta), bere musikariak, Loquillo, Bumbury, Jesus Torquemada, Jabier eta Iñigo Muguruza, Mitxel Ezkiaga... eta abar luze bat.

Mikel Laboarena emozionante eta polita. Norbaitek esan zidan kontzertu aurretik agian ikusteko azken aukera izango zela, eta bai, nahiko justutxo ikusi nuen indarrez. Beste aukerarik baduzue, aprobetxatu beraz, agian laster eszenategiak utzi eta pasiatzen igaroko du denbora eta.

Bob Dylan-ena, ni fu ni fa. Pentsatzen dut fan sutsuak direnak disfrutatuko zutela, kontzertu osoa abesti zaharren bertsio guztiz orijinaletan oinarrituta izan bait zen. Nik lortu nuen hiru edo lau abesti ezagutzea, kasualitatez: Tambourine man (eskerrak tambourine entzun nuela, ezagutzeko), eta bis-etan kontzesio bakarrak "Like a rolling stone" (hau gutxienez ezagutzeko moduan jo zuten, publikoa lagun) eta "All along the watchtower" (Jimi Hendrix-en bertsioa ezagutzen nuelako). Nik musikariekin eta soinuarekin (pixka bat) disfrutatu nuen.

Bob Dylanek publikoari eman zion tratua espero nuen. Tipo honek hainbeste jenderen aurrean jo du eta hainbeste diru izango du, nahi duena egiten duela. Pentsatzen dut publikoaren aurrean egoteko ilusio askorik ez duela izango. Bere musika jotzea gustatuko zaio, halako musikari finekin, eta horretara jartzen du indarra. Guri bizkarra eman zigun kontzertu osoan, eta gainera gitarrista bat parean jartzen zen. Apenas ikusi genuen beraz. Gainera, abesti gehienak hain arrotz jo zituenez, ezin melodia ezagunak jarraitu.

Baina espero zitekeen. Berak pentsatuko du: "Aizu, ni musika jotzera nator, ez zirkoa egitera, asike hori ahal den modu onenean egingo dugu, bertsio berriak eta guzti. Hortik aurrera ez eskatu exibiziorik".

Dylanek bukatu eta etxera.

Eskertu nuen hitzaldirik ez egotea. Beldur pixka bat baneukan, norbait tabladora igo eta usoa gora eta usoa behera horteradaren bat egingo ote zuen, baina ez. Aurkezlerik ere ez zen egon.

Aspaldi esan ziguten datu digitalek ez dutela galerarik. Kasette edo binilo diska analogikoek ez bezala, informazioa (testua dela, musika, irudiak edo bideoa) modu digitalean izatean ez du kalitaterik galtzen.

Mark Pilgrim hacker ezagunaren arabera gezur handia da. Mark 1983tik da Macintosh-en erabiltzailea, eta denbora tarte honetan dozena bat testu prozesadore erabili ditu. Bere idatziak ongi gordeta ditu, eta bertsio eguneraketak egiten joan da denboran zehar. Honelako lan bat egin izan duenak ondotxo daki hasierako testua okertzen doala, formatuak, parrafoak... auskalo zer aldatuko den; are gehiago bertsio bat bestearen atzetik erabiltzen badugu.

Arazo garrantzitsua jarri du mahai gainean Mark Pilgrim-ek, eta erabaki radikala hartu du: Mac ahaztu eta Linux Ubuntura paso egitea. Arrazoia? konturatu delako Mac-aren e-posta programa batek estandarra ez den formatu batean gordetzen zituela bere mezu guztiak, berak kontrakoa uste bazuen ere.

Gutenberg proiektuaren erabakia ere aipatzen du. Hauek liburu guztiak ASCII-an gordetzen dituzte. Ez Word, ez PDF eta ez kristorik, badaezpada ere.

Ni ere asko arduratzen nau gai honek. Argazki zaharrak nola antolatu, nola ordenatu da nire arazoa. Oraindik ez dut soluzio egokirik aurkitu.

Gaur goizean blog guztietan zabaltzen ari den albistea. Yahoo eta Microsoftek informazio egituratua indexatzeko mikroformatuak onartuko dituzte.

Mikroformatuak zertarako?

Orain arte bilatzaileetako informazioa egituratu gabe zegoen. Guk hitz batzuk bilatu eta hitz horiek zein dokumentutan azaltzen ziren esaten ziguten bilatzaileek.

Hurrengo erronka da bilatzailean Mondragon korporazioaren inguruan bilaketa egin eta bilatzaileek Orquesta Mondragonekin ez nahastea.

Erronka horretarako Googleren soluzioa Google Base izan zen. Webgune horretan zure eduki egituratuak (agendako ebentuak, bisita txartelak, denda batetako artikuluak... edozer) karga ditzazkezu, eta Googlek emaitza horiek ematen dizkie erabiltzaileei gero. Kontua da, han kargatu beharra dagoela!

Technoratiren proposamena bakoitzak bere webgunean mikroformatuak publikatzearena zen, eta horretan dabil jo eta su Tantek Celic , beraien injineru nagusia.

Orain, Yahook eta Microsoftek mikroformatuen aldeko apustua egin dute.

Nork irabaziko duen?

Googlek ez du galtzeko ezer. Txarrenera ere, hasi liteke mikroformatuak onartzen, eta besteek lortuko dituzten emaitza berdinak lortuko ditu. Googleren bilaketaren nagusitasunak bi zutabe nagusi ditu: webgune asko indexatuta, eta relebantzia (zer den garrantzitsuagoa zehaztea). Horrez gain Google Base du.

Sarritan pentsatzen dut Googleri ez zaizkiola honelako ekimenak interesatzen. Ez zaio interesatzen jendeak gauzak ongi etiketatzea, bere indarra beste aldean bait dago. Beste bilatzaileei ere ez zitzaien interesatzen, agian orain erabaki dute alferrik dela Googleren aurka bere terrenoan ibiltzea, eta horregatik aldatuko zuten. Nork daki...

Londonera bazoaz bizitzera eta etxe bila bazabiltza, gure lagun batzuek atera berri duten Nestoria webgunea oso erabilgarria suertatuko zaizu.

Gainera, auzo bakoitzerako URL desberdina eta guzti!

Orain ni ez nabil etxe bila, baina horrelako bat nahi nuke nik gure inguruan, Gipuzkoa edo Euskal Herrirako.

Gipuzkoako Foru Aldundiak bere informazio geografiko zerbitzu webgunea berritu du: b5m gipuzkoako mapak

Zer esan nahi du B5M horrek?

B5M = Bat 5 Mila = 1:5000 , hori bait da informazio geografiko sistema hauetan erabiltzen den eskala arruntena. Hau da: planoko zentimetro bat, 50 metro dira.

Webgune berriak dakarrena

• Mapa sistema berria
• Bilaketa hobea
• Kale izendegia , Luistxok dioen moduan, URL bat toki bakoitzarentzat Nire etxearen helbidea

Eta lehendik zeuden 3D-ko nabigazioa (Google Earth-en moduan), airetik ateratako argazkiak, mapak Autocad-erako deskargatzeko aukerak eta abar luze bat.

b5m.gipuzkoa.net

Nola adierazi zure "bisita txartela" mikroformatuak erabiliz?

Atzo egin dut froga:

1- hCard Creator erabili dut nire izen-abizen eta zenbait oinarrizko datu adierazteko.

2- Tresna horrek emandako kodea nire blogean jarri dut, eskumako zutabean, Honi buruz esaten duen sailean.

3- Pingerati-ra joan eta nire blogaren helbidea jarri dut hor.

4- Ordu batzuen buruan (oraingoz ordu gehiegi dira, 20 inguru), nire fitxa azaldu da Technorati-ren sukaldean

Blog honetako komentarioetan jarri digute Kingston Hiria blogekoek hCalendar kodea sortzeko tresnarako lotura, euskaraz gainera!

Merezi du azaleratzeak:

hCalendar egilea