Mundu motela
Kontxik ama izan nahi zuen mojaren istorioa kontatu du eta malkoak ikusi ditut emakume baten begietan. Amaiak hartu dio lekukoa Kontxiri. Nachok, Voltairen testu bat oinarri hartuz, esan digu arazoak ez izateko planik ez egitea dela modurik onena, besteak beste. Haren ondoren Teok Tolstoiren testu bat erabili du gizon batek zenbat lur behar duen adierazteko. Virginiak, berriz, Pariseko Bois de Boulognen bere amonari gertatutakoa fikzionatu du. Raik eman dio amaiera beste zahar baten kontakizunarekin.
Virginia eta Rairen artean, berriz, Narratzaileen Txokora lehen aldiz hurbildutako andre batek hartu du hitza. Ez da bere tokitik mugitu, gainerakoek erdian zegoen aulkia erabili baitute. Makulu batekin etorri da izena ahaztu zaigun emakumea. Laurogei urte gertu ditu. 1990 urtean senarrarekin joan zela lehen aldiz Mallorkara, hurrengo urtean hil zela gizona eta, geroztik, jarraitu duela jira-biran. IMSERSOren iragarkia egin digu. Esan digu ere bere belaunaldiak alderantzizko bizimodua izan duela: gerra zibila tokatu zitzaiela txikitan, tragedia, eta orain gozatzeko unea dutela. Kontatu du ere ahal duenean seme-alaben bistatik desagertzen dela, ume bat izango balitz bezala. Hobeto esanda: seme-alabek uste dutela bera ume bat dela, baina hori ez dela horrela, laurogei urte gertu dituen emakume independentea dela, ez dela ume mokoa.
Horretaz guztiaz aparte, gure amonak kontatu du zein den gazteen eta zaharren arteko diferentzia: “motelago mugitzen gara”, beste guztia ia berdina izango balitz bezala.
Pasa den astean irakurri nuen Rock de Lux aldizkarian Jabier Muguruzari eginiko elkarrizketa. Soseguaren liburua titulua jarri zion kazetariak bien arteko solasaldiari. Jabierrek Mikel Essery bidaiariaren hitzak bere egin zituen. Gogoratuko duzue Essery Yemenen hil zutela 2007ko uztailean, atentatu batean. Bere ustez, mundu aberatsa eta mundu pobrea desberdintzen baditugu ere, benetako desberdintasuna mundu azkarra eta mundu motelaren artekoa da. Mikelek bidaiatzen omen zuen mundu motelaren bila.
Bukaeran zera dio Jabierrek: “Nire buruarekin haserretzen naiz azkar noala ikusterakoan. Nabaritzen dudanean diot: ‘Ez zait gustatzen’. Gizon motela izan nahi dut. Gainera, ume garaian gaizki pasa nuen honengatik eta aldarrikatu nahi dut orain”.
Ez dakit moteltasunaren aldarria egin behar den, baina zer pentsatua eman didate atzoko pasadizoak eta Jabierren hitzek. Abiadura handiko bizimodua moteldu beharko genukeela.
