El setè camió liburuaren aurkezpena La Vajol-en
Aste bukaera Katalunian pasa dugu. Ostiral goizean autoa hartu eta Maripurik markatutako bidea jarraitu genuen La Vajol herrira ailegatzeko. Aitzakia Assumpta Montellàk berriki argitaratu duen "El setè camió. El tresor perdut de la República" liburuaren aurkezpenera joatea, liburuan kontatzen den istorioa tokian bertan bizitzeko: Negrínen bunkerrean, Canta Meategian.
Assumptak dio hirurehun bat lagun bildu ginela bunkerrean ostiral arratsaldean. Ez da kopuru makala, kontutan izanda La Vajol herria La Junkeratik hamar bat kilometrora dagoela. Bertan ehun bat biztanle bizi dira. Bartzelonatik autoa hartuz gero, ordu t´erdiko bidea duzu bertara. Batzuk Euskal Herritik joan ginen (Txaro Barinaga eta Liki, adibidez). Assumptaren beste lagun batzuk Madrildik. Baina Kataluniatik jende asko mugitu zen: Matarókoa, Igualadakoa, Cardedeuko talde handia…
Assumptak izena lortu du Katalunian La maternitat d´Elna liburua argitaratzeagatik. Elisabeth Eidenbenz emakumearen inguruan garatzen den istorio hunkigarria.
Oraingo kontuak ere gerra garaikoak dira, 1938-1939 urtekoak. Negrín gobernuko presidente zela, Errepublikaren patrimonioa, Espainiako Bankuaren urrea edota Pradoko koadroak barne, La Vajol herrira eraman zituzten. Horretarako, Giralt familiaren meategia desjabetu, bertan lanean ari ziren langileak kaleratu eta Cartagenako meatzariak eta Negrín-en konfiantzazko karabineroak ekarri zituzten bunkerra egiteko asmoz.
Urtarrilean, 1939ko urtarrilean, garbi zegoen Errepublika aterako zela galtzaile Francoren kontrako gerra puta hartan. Urtarrilaren amaieran eta otsailaren hasierako egun haietan, La Vajol Errepublikaren hiriburua bihurtu zen, bertan baitziren Manuel Azaña presidentea, Negrín gobernuburua, Agirre lehendakaria, Companys president-a…
Otsaileko lehen egunetan atera ziren denak, tesoroa barne, Condor Legioaren bonbapean. Korrika eta presaka eraman behar izan zen dena. Dena? Tartean, ez atzera ez aurrera, kamioi bat geratu zen. Zinematografikoki zazpigarren kamioia deiturikoa.
Estilo nobeleskoa du Assumptak gauzak kontatzeko, oso ondo daki irakurlea harrapatzen. Gainera, aparteko kolaboratzaileak izan ditu lan horretan: Miquel Giralt, meategiko jabearen semea, garai hartan 9 urteko ume mokoa, meategia bere horretan mantendu duena urte hauetan guztietan; zazpigarren kamioia zaintzen zuen karabineroaren semea; tesoroa bere mandoekin eraman zuen gizonaren iloba.
Gizon honek ere badu ardura handia istorio hau (eta amaetxearena) azaleratzeko orduan. Bere izena Miquel Torner da, Mataróko marxairea, Iparraldeko bidea edo Erbesteko bidea errekuperatu dutenetariko bat.
Aurkezpen eguneko argazki gehiago ikus ditzakezu flickr-eko nire kontuan.
