Berriemaile bereziak
Su-etenaren bukaera amorragarriak eta maiatzeko hauteskunde ostean betiko (gustuko ez? Hautatu nahi duzuna: ortodoxoa, ofiziala, historikoa...) ezker abertzaleak udaletxe batzuetan agintea hartzeak, ekarri du Madrilen egoitza duten zenbait komunikabidek berriemaile bereziak gurera bidaltzea. Eta arazoa da horietako batzuk Gaza edo Afganistanera doazen aire berberarekin azaltzen direla hemendik.
Hernani
Aipatu udaletako bat Hernani da. Marian Betialarrangoitia kazetaria da alkate berria pasa den ekainetik. Udalbatza EAE-ANVko beste zazpi zinegotzik gehi PSE-PSOEko hiruk, EAJ-PNVko bik, EAko bik eta EB-Aralar zein PPko banak osatzen dute. Horrelako panoramarekin, beste aukera, PP tarteko, ezinezkoa zirudien.
Abuztuko oporren bueltan, Argia aldizkariaren 2100 zenbakiak Mikel Asurmendik alkatearekin izandako elkarrizketa dakar. Ez dut oso-osorik irakurri, baina bai hona ekarri nahi dudala ondorengo galdera-erantzuna.
Mikel Asurmendi: El Paíseko El silencio de Hernani izeneko erreportajeak bereganatu du jendearen arreta. "En Hernani no existe una cultura de la paz, ni de pluralismo. Ni libertad de expresión. La guerra no ha acabado" irakurri dugu.
Marian Beitialarrangoitia: Hori bera esan dezaket nik, azken lau urteetan ezker abertzalea udaletik kanpo egon delako. Hauek [El País eta Jesús Rodríguez kazetaria] Hernanira etorri dira hernaniarrek adarrak eta buztana balituzte bezala. Errespetuz etorri ordez, ikusi ez duena kontatzeko borondatez etorri da kazetaria. Pertsona hau duela hamaika urte egon zen herrian, herritar askok lagundu zion herria ezagutzen, eta ordainez Territorio Comanche izeneko artikulua idatzi zuen, herria hala-moduz jarri zuen. Esperientzia txar haren ondoren, inork gutxik hitz egin du berarekin orain. Areago, erreportajean aipatu dituen lau pertsonen esanak zalantzazkoak dira. Berarekin hitz egin zuten bi kexatu dira, beren ahotan jarri duena manipulatuta dagoela salatu dute prentsan. Nik esan omen nuen esaldia, bakarra, gezurra da. Gezurrak ibilbide motza du, beti ez zaio gezurrari erantzun behar, denborak gauzak bere tokian jartzen ditu.
Ondarroa
Aurten soilik Arrantzale Egunean egon nintzen Ondarroan. Osaba egun batzuk lehenago hil zenez, normalean jaietan pasatzen ditudan hiruzpalau egunak ez nituen bertan pasa.
Giroa lasaia bazegoen ere, tentsio gehiegi dago kalean. Bizkaiko Aldundiak aukeratutako jestorak hartu du udalaren gobernua, baina horrek ez ditu gehiengo absolutua lortu duten EAE-ANVkoen animoak baretu.
Nik ez dut ikusi, baina Iñaki Anasagastik kontatzen duenagatik, aurten ere eskegi dute herrian the organizationen aldeko pankarta. Inoiz ez zait gustatu horrelako parafernaliarik (gorrotagarria zinez) eta zaila egiten zait beste aldera begiratzea (Iñakiren blogean batek justifikatzen du kartelak inori ez diola kalte egiten eta herriaren nahia dela argudiatuz; kalte ez dakit, baina hori herriaren nahia dela...)
Anasagastik Esther Solabarrieta emaztea du jestoran. Agian ondo legoke beraiek ere irakurtzea El Paísek pasa den ekainean argitaraturiko beste erreportaje bat aitzakiatzat hartuz, Jose Felix Azurmendik Ondarroari buruz idatzitakoak.
