Loretopetik (X) Hiltzaileak ez ditut laket
Irutxuloko Hitzan urtarrilaren 3an argitaratutakoa.
Igande goizean lau ordu pasa nituen Donostiako Ospitaleko Larrialdi Zerbitzuan. Itxoiten nuen bitartean eramandako bi periodikoak irakurri nituen goitik behera ezker eskuin, baita egunkarietako baten igandekaria ere.
Eta paper honetan argitaratzeko ostiral arratsaldean idatzitakoa gainbegiratu behar nuela pasa zitzaidan burutik. Larunbat goizean Barajaseko aireportuan egindako ankerkeriak zuen errua.
Gogoratu nintzen Ruperrek abenduaren 20an Egiako Kultur Etxean emandako kontzertuaren aipamena egina nuela. Beti bezala, dotore eta bikain eraman gintuela oñatiarrak Joseba Sarrionandiaren memoriaren mapan barrena. Jon Piris kontrabaxu jotzailea, Javi Ullaren eszenografia eta argi apalak, gehi betiko Angel Katarain soinu teknikaria bidailagun.
2006a memoria historikoaren urtea izan dela ere idatzi nuen eta gobernu sozialista saiatu dela berau urardotzen. Eta Francisco Etxeberria foru medikuak askotan esandakoa azaldu nuen: hilobiak zabaltzearekin batera ez direla zauriak irekitzen, betiko ixten baizik.
Hari horri tiraka, Tolosaldeko Bide Ertzean taldeko Ubedatar anaiek Espainiako Gerra Zibilean hildako senideak ekarri dituztela Non dira disko kontzeptual interesgarrira, familian isilpean egondako kontu hauen korapiloak askatuz.
Alberto Méndez idazlearen Los girasoles ciegos irakurri dudala gabonetan. 2004an argitaratu ondoren hil egin zen egilea, obra bakarra utziz. Guda Zibila amaitu berrian kokatutako istorio ezberdinak daude bertan, galtzaileei eginiko omenaldia.
José Luis Fernández Leongo donostiarrak Historias de un detective eleberria oparitu zidala oporrak hartu aurretik. Artisau lana da, berak idatzi eta azaleztatu baitu. Behin baino gehiagotan hitz egin dugu haren jaioterrian gerrak utzitako herrari buruz. Beti berdin bukatzen dugu: duela hirurogeita hamar urteko kontuak itxi gabe baldin badaude, gaur Euskal Herrian dugun leize-zuloa estutzeko zenbat urte eta komeria ikusi beharko ditugun oraindik.
Horrelako gauzak nituen gaurko idatzita. Baina larunbat goizean izoztu egin zitzaidan odola eta testua berridatziko nuela erabaki nuen igande goizean larrialdi zerbitzuan.
Bernardo Atxagak zioenagatik: "bizitza bizitza da, / handiena; / kentzen duenak / kentzen du dena".
