Manque mierda
Garai bateko Betis gustuko nuen; talde atsegina, zalego are atseginagoa (manque pierda). López Ufartek aste honetan kontatu du taldea Bigarren Mailara jaitsi zenean, abonatu eta bazkide kopurua igo egin zela laurogeigarren hamarkadaren bukaeran.
Gaur egungo jabeak boterea hartu zuenetik, gauzak asko aldatu dira. Ez da han bakarrik gertatu, futbola (eta ingurua) asko kakaztu baitira, han eta hemen.
Gehienok jakinaren gainean egongo zarete. Pasa den asteazkenean, otsailaren 28an, Betis eta Sevilla taldeen arteko norgehiagoka jokatu zen lehenengoaren zelaian. Jokoan Kopan urrats bat ematea, finala jomugan. Kanouték kanpoko taldea aurreratu zuenean, bigarren zatiaren hasieran, norbaitek botila bat jaurti eta buruan seko jo zion Juande Ramosi, Sevilla taldearen egungo entrenatzaileari, lehenagotik Betisen prestatzaile izandakoari. Ramosek konortea galdu zuen eta esku-ohe batean atera behar izan zuten bertatik. Partida bertan behera utzi zuen epaileak.
Gau hartan telebista kate ezberdinetan bota zuten irudia. Etxeko taldearen presidente den José León Gómez jaunak komunikatua irakurri zuen kameren aurrean:
"El Consejo de Administración del Real Betis Balompié, sus técnicos y jugadores lamentan el incidente que de forma puntual y aislada ha ocasionado la suspensión del partido de cuartos de final de la Copa del Rey entre el Real Betis Balompié y el Sevilla Fútbol Club".
Hori baino puntu gehiago ditu agiriak, baina hemen egingo dut planto.
Galdera: edozein biolentzia-motaren aurrean, behin eta berriro gaitzespenak eskatzen dituztenek, ahorik zabaldu al dute oraingoan?
chapeau!
gainera, hiru partidu bakarrik itxi dute. Bartzeloan taldea izango balitz, hare gutxiago. Merkea da punteria edukitzea gaur egungo futbolan