Usaina
Liburu sentsuala benetan, azken hiru kapituluetaraiñok tonika erakargarrixa mantentzen dabena. “Ugaratxo” jaunan nundik norakuak, detalle surrealistaren bat kenduta (usain faltiana), sinisgarrixa gertatzen dana. Pertsona berekoia, psikopata normala, bere balore xelebriei fidela. Koherente xamarra dana, eta neurri onian –larregi bez- interesa eta irakortzeko gogua mantendu destana. Oiñ: ordura arte mantendu dirazen balixuak, derrepentian galtzen diraz azken hiru kapituluetako fartsa barregarrixakin. Ez dakitt; nahikua inkoherentia begittandu jata, idazlian aldetik hankasartu bat, edo bestela arrazoiren batengaittik disonantzia ikaragarri batekin amaitzeko gogua. Broma bat.
Bestalde, liburuan zihar (barriro be) Pariseko kalietatik ibiltzeko aukeria izan dot; kasu honetan XVIII gizaldiko Cimetiere des Innocents ingurua izan da, eta Iraultza aurreko hiriko “perfume” usaintsuak. Bueltatzen naizenerako badakat nundik pasiau.