Ixkuak eta zentzumenak
Eguasten arratsaldian, Anen lagun “Torico” eta emaztiakin geratuta genguazen Iruñean; harako bidia Aranzadiko piszinetan freskatzeko erabilli genduan. Sorpresa atsegiña: txapela biharrezkua ez da, zorionez batzuk arau estupido hori ezabatzen dabiz... Gero, Iruñeako lagunen eskutik tour-turistiko-taurinua jaso genduan (Niko eta Tomax oso zezenzaliak dirala jakinda). Deigarrixa egin jata zelako garrantzixa hartu daben ixkuen asunto horrek... Kontuan hartzen badogu korridetarako –heriotzerako- aberien leku aldaketa sinplia dala, antxiñan zoro batzu debekuen kontra zezenen aurrian korrikan hasi zirala... eta gaur egunian, jaixen ekittaldi zentrala, eta kaliak markauta eta señalizauta, ez-dakitt-zer (zeozer inportantia) balitza lez. Gizakixak arraruak gara gero. Eta diruak, telebisiñuak eta publizidadiak zelako indarra dakan.
Eta eguenian, alde egitteko momentua etorri da. Pena pizkat hartu dogu, gustora egon garan seiñalia. Bidia poliki-poliki eginda, paradia egin dogu Noainen eta bertan hartu bidai honetako sorpresa haundiñetakua: Zentzumenen Parkia.
Aspaldi nekan ezagutzeko gogua, eta uste baiño hobia izan da: jardin modura lilluragarrixa da, bost zentzumenei eskindutako gune haundixekin, bakotxa estilo estetiko desberdiñakin, eta jolasteko eta galtzeko aukeriakin; baiña hortaz gain, filosofikotik asko daka parke honek.
Batez be Dastamenari eskindutako zonan igartzen da hori: ortuak dira, eta nahi dabenak bertatik gauzak hartu leikez (hartzeko moduan dagozenian, behintzat: berdez markatzen dittuez), gero bulegotik pasau eta ordainduta. Bulego/dendia harreragune modukua be bada, eta bertan salgai dago parkian ekoitzittako jenerua; guk gaiñetik baiño ez dogu ikusi, baiña kontsumo arduratsuan pedagogia be egitten dala bistan da, hitzaldi eta ikastarotarako lekua badake, produktu ekologikoz egindako taberna/jatetxia ipintzeko asmua..
Gurera ekarritta, Lekitto Bedarra ortularixen elkartian eta Amaren Kontsumo Taldian arteko kolaboraziño posibliakin ames egin genduan.