Udan bota dittudan oiñetakuak
Oiñetakuekin dakadakan afiziñuan gaiñian sarrittan egin dot berba. Gaiñera, hanka raruak dittudalako, arazuak dakadaz oiñetakuekin eroso ibiltzeko. Horregaittik, zapata zaharrak asko maitte dittut. Trajedixa bat izaten da oiñetako on eta erosuak botatzia, eta uda honetan pare bi bota dittut!
Lehenenguak trekiñeko zapatillak:
Argazkiak.org | zapatillak © cc-by-sa: txargain
Oiñ hamar bat urte nittuan. Erosuak, onak edarrak. Elik erregalau zestatzen urtebetetze baten. Trekiñekuak dira, baiña gitxittan jaun nazi eurekin mendira. nahixago dot-eta botak erabiltzia, orkatillak babestiarren. Hori bai, mundua eurak jantzitta ikusi dot. Basamortuko haria, eta Arrateko lokatza, Petrako hautsa eta Pariseko galipota, Somporteko edurra eta Kalamuako bedarra, Bretañako eurixa eta Estanbuleko kutsaduria. Danak jaso dittue zapatillok. Baiña apurtu egin jataz, eta Royanen laga nittuan, bota nittuan. Ez dt holakorrik topauko. Hankak sartu eta itzela zan sentitzen nebana, erosotasuna eta konforta. Beste batzuk begiratzen ibili naiz, baiña danak dira hain psikodelikuak! Neri gorri-gris-baltz konbinaziño hori gustatzen jata, modaz pasauta daguan arren
Bestiak sandalixak hónek dira:
Ez zeken hainbeste denpora baiña kendu barik ibilli naiz uda joan eta uda etorri. Karu pagau nittuan, nahitta sandalixa onak gura nebalako. Eta onak urten dabe. eta erosuak. Kriston penia emon desta botatzeiak, baiña zer egingo neban? ez zeken konponbiderik!
Badittut beste sandaliaxa zoragarri batzuk Bretaiñan erosi nittuanak: polittak, erosuak, zoragarrixak, gorrixak. azkenetan dagoz, baiña biharbada, konpoketak egitteko moduan dagoz. Ikusiko da. Bai, hórrek botatzen dittudanian benetan negar egingo dot!
Diogenes sindromia izatia gogorra da gero!