Stand-by
Batzuetan stand-by egitea nahiko nuke, liburu txotxolo baten atzean babestu, joko mengel batekin ezkutatu, ohean, sofan edo aulkian kukutu, mantapean, munduari itzuri egiteko, ez pentsatzeko, ez sentitzeko. Zeharo desentxufatuta egon barik ere, bizirik baina egonean. Ez da depresioa, nekea eta akidura baizik.
Gurako nuke stand-by-n egon, arazoetatik at, familia eta lagunak saihestu, gaixotasunak ahaztu, lana baztertu, betebeharrak desagertzeko. Neure buruaz ospa egiteko, gizartea, politika, ekonomia, justizia alde batera lagatzeko. Oporrak hartu zentzu guztietan, behar fisiologikoei baino ez egin jaramon.
Horretarako ere eskubidea beharko genuke, gordelekuan barneratu eta egoteko, ilunpean, asozial. Batez ere indarrak hartzeko, pilak kargatzeko eta ilusioa biziberritzeko. Ezinbestekoa izan beharko luke!
