Nickdutnik-eko elkarrizketa
Aste honetan eman dute telebistan pasa den astean garbatutako saioa. Joxe Rojas teknopatak "errekrutatu" ninduen elkarrizketarako. Konbentzitu, esan nezakeen, baina neska erraza naizenez, segituan eman nion baiezkoa.
Oso eroso sentitu nintzen elkarrizketan zehar, nahiz eta oso urduri egon. Telebista medio arrotza da, eta niri inoiz ez zait gustatu neure burua bideotan ere ikustea, are gutxiago ni bakarrik. Batez ere asko mugitzen naizelako eta keinu larregi egiten ditudalako aurpegi eta begiekin. Itzela da! Neure burua ikusten dudanean bideotan imajinatzen dut zelako izan liteke normalean nire gestualitatea, etengabe mugituz. Beldurgarria.
Hala ere, asko eutsi niola uste dut, batez ere aulkiaren puntan jarri nintzelako, oso jarrera deserosoa, baina geldi egotera behartu ninduena. Oso kontzientea izan zen aulkian jesartzerena!
Egin zidaten elkarrizketa askoz luzeagoa izan zen, eta arazoren bat dela medio, galdera batzuk ez ziren agertu. Pena daukat, galderak oso interesgarriak zirelako (erantzunak espero dut egokiak izatea!). Dena dela, botatako hausnarketek balio dezakete beste blogari batekin jarduteko eta gai konkretu horietan sakontzeko.
Eskerrak eman gura dizkiet ekipokoei, nirekin izandako pazientziagatik; batez ere, Haritz eta Joxeri. Haritzi geneukan hitzordua aldatu niolako azken momentuan gripearengatik; eta Joxeri nire paranoia guztiak jasan zituelako eta konprenitu zituelako.
Azkenik, Badiharduguko lan-taldeari azken momentuan euren bulego zoragarri horretan hartu gintuztelako elkarrizketa egiteko, euren lanari enbarazu eginez. Mila esker, pastela ailegatuko zaizue :-)
Behean jarri dut elkarrizketa, ea zer deritzozuen!
Epa Leire!
Ba beti esaten den topikoa: eskerrak zuri, neska! Eta hurrengoan ondo kargatuta eramango ditugu bateria guztiak ezer moztu beharrik ez izateko,e ? :)