Konpainia noblean
Istorio laburrez dago osotua liburu hau. Protagonista erretiratu bat da zahar-etxe baten bizi dena, eta liburu bat idazten diharduena. Pasadizo bakoitzean nahasten du, edo hobeto esanda, sartzen du euskal ahozko literaturaren pasarteak, literatura unibertsalekoak eta protagonistari gertatutakoak.
Gure ahozko literaturarekin jolas eginez, eta ustezko goragoko maila batera igotzen du unibertsalarekin ere nolabait nahasten duelako. Hori da gure konplexua, homologatu beharra munduaren aurrean.
Gure literatura pobrea dela uste badute, guri zer? Ezer gertatzen da? Nire iritzian, ez. Hori da daukaguna, eta aurrera egin behar dugu. Ahozkoa dela gure literaturaren atal onena? Primeran! Baina akaso, beste hizkuntza batzuetan idatzitakoa ez da gurea? Bai, jakina!
Liburu honetan, hain zuzen ere, gure pertsonaiak unibertsalekin nahasten dira, gureak ere besteak bezain unibertsalak direla esateko.
Poliki-poliki irakurri beharreko liburua, txikiteo luuuuze bat balitz bezala, tartean beste liburu batzuetako pintxo edo errazioak janez. Joia txiki bat, merezi du, “Letrak kale kantoitik” merezi duen beste. Ederrak biak, bai horixe!
