Komuniñuak

Gaur, baiña, Untzaga aldera juan naiz lagun batekin geldittuta negualako. Urten bezin laster konturatu naiz jentia dotoregi zebillela, eta orduan kontuan jausi naiz komuniñuak izango zirala. Aurrera egiñ ahala, ikusi dot egixa zala, neskato batzuen soiñekua ikusi dodalako, eta nagusi gehixago raro jantzitta.

Ez dakit zergaittik, baiña komuniñuak gorrotatzen dittut. Izan leike nerian eta anai-arrebenak kenduta, bittan baiño ez naizela egon; eta neurian (ahiztian bataiua be izanda) zortzi pertsona baiño ez giñala egon bazkaltzen. Gaiñera, gure sasoian neska guztiak monja jantzitta egin bihar izaten genduan jaunartzia, debekatuta genkan soiñeko zuri horroroso hori, zorionez!

Eta berbarik be ez dot esan nahi mutiko marinerituen gaiñian, eta gitxiago, almirantiez! Ze horrek be delitua daka, batez be lehorrekuen artian. Tela marinera!

Ez dot sekula aittu hainbeste haundikerixa holako egunian. Gizon guztiak traje eta korbatiakin, andrazkuak sandalixak eta udako soiñeko bolantedunekin, eurixa edo txingorra egin! Eta takoiak, itzelak, gaiñera!

Izan leike umetatik esplikau destela zergaittik guk ez genkan holako fastorik, halako erakutsi biharra. Gurasuak ez zeken bildurrik "ai, gure umia diferentia izango da, frustrau egingo jaku!". gual, umia nintzanian ez neban oso ondo aitzen, baiña oin pozik nago holan hazi nabelako, erakutsi destelako dakanari inportatzixia emoten. Eta hori eskertzekua da.

Horretaz gain, nere begixekin ikusitta, komuniñuak badira gauza bat nahiko kitsch-a, gotxua, kutria, hortera....Gaur ikusi dodanagaittik, ez neuke nahiko holako ekintza baten parte hartu nahi izango! Deseroso baiño deserosuago sentiduko nitzake-eta.

Eta hori relijiñuan gaiñian berba bat be esan barik! Dana estetikia! Ifffffgggg!!!