Edukira salto egin | Salto egin nabigazioara

Tresna pertsonalak

Eibarko peoria, San Blasa baino hobia
Hemen zaude: Hasiera / Blogak / Kalamuatik Txargainera / Irakurketa interneten

Irakurketa interneten

Leire Narbaiza 2011/01/23 17:12
Azken aldian bueltaka darabilt buruan fenomeno berri hau.

Begi bistakoa da internetek aldatu egin duela gauza asko egiteko modua, eta hauetako bat irakurketa da. Azken aldi honetan bueltaka darabilt buruan eta azaltzen ahaleginduko naiz, erraza ez den arren.

Irakaslea naizen aldetik, asko kezkatzen nau fenomeno berri honek. Argi daukat ondo idazteko, hizkuntza ikasteko, lexikoa handitzeko, ortografia ikasteko eta abarrerako irakurtzea ezinbestekoa dela; baita kultura eta jakintza lortzeko ere. Gainera, gure ikasleak (zoritxarrez) azterketei begira daudenez, modu oso garrantzitsua da ganorazko idazlana egiteko.(Post hau idazten ari nintzela artikulu interesgarri hau argitaratu dute Karrajuan)

Dena dela, konturatuta nago, hainbat ikasle gazteren artean irakurketak daukan fama txarrarekin. Euren ustez, zaharren kontua da, modaz pasatakoa; izan ere, irakurketa liburuekin baino ez dute lortzen. Nik, baina, beti esaten diet oso liburu zalea izan arren, edozein gauza irakur dezaketela, gainera orain interneten doan euren eskura nahi beste idazki dituztela. Baina hemen dago gakoa.

Interneten irakurtzen badute, nola irakurtzen dute? Labur eta saltoka? Sakon? Klik eginez? Kontzentratu barik? Zelan? Esango nuke, Interneten (edo ordenagailuan) egiten duten/dugun irakurketa azalekoagoa dela, saltokoa, alegia. Gain-irakurketa, sakontasun gutxikoa dela esatera ausartuko nintzateke. Zeharka, interesgune bila, paperezko egunkarietan askotan egiten den bezalakoa, datu konkretu baten bila.

Gainera, badago zapping fenomenoa; hau da, klik, klik, klik eginez orririk orri ibiltzea, azkenerako jakin barik non hasi garen eta zertarako geunden lehenbiziko orri horretan. Horrela jardunda, esango nuke ez direla hasierako premisak betetzen, eta irakurri bai, baina ez dela irakurketa hutsa, antz handiagoa du elkarrizketekin gertatzen denarekin: gairik gai salto egitea, ia hari galdu arte.

Zergatik diot hori? ez daukat froga zientifikorik; baina, ikasleen kasuan, galdera konkretu bat eginez gero, ez dute informazio osoa ematen ez dutelako jaso. Eta hainbat lagunekin ere tokatu zait, e-mailen bat bidali, gauzak esan eta esandakoa atzera ere galdetu. Behin baino gehiagotan. Ulermen eskasagoa, beti ere irakurketa "tradizionalarekin" alderatuta.

Hau ez da txarra, ezta ona ere. Fenomeno berria da, ez diguna balio helburu berberak lortzeko. Beste barik. Hori bai, bigarren paragrafoan azaldu duana lortzeko, beharbada, irakurketa paperean ere egin beharko da, ez soilik interneten. Hori baino ez.

Idazmenaz ere jardun nahi dut sortatxo honetan, bosgarrenean edo izango da hori. Bitartean segi irakurtzen gure blogak. Mila esker!

leire
leire dio:
2011/01/23 20:55

Aupa, Aiora!

Eskerrik asko erantzuna lagatzeagatik! Ez dakizu zenbat estimatzen den iraitzia eta iradokizuna!

Paperezko irakurketa sutsua egin dudala iruditu zaizu. Beharbada, ez dut ondo azaldu. Interneteko irakurketaren aldekoa naiz erabat, ez dut alferrik-eta blog bat :-) Nik nahi nuen esan, helburu konkretu horiekin (testuaren egitura ikastea gero idazlanak egin ahal izateko) pixka bat hankamotz gelditzen dela; izan ere, euskarri eta formatu bi dira. Hala ere, nahiko nuke ikasleek interneten ere irakurriko balute!

Internetako erabiltzailea aktiboa den horrekin zalantzak ditut. "Atsegin dut" klikatzea, retwitteatzea edo birbidaltzea ez dakit zein neurritan den aktibo izatea. Eta sinets iezadazu, blogetan erantzunak oso urriak dira. Hori bai izango litzatekeela aberasgarri idazten eta irakurtzen dugunentzat.

Irakasleok birziklatu, alfabetatu teknikoki eta laguntza morala ere behar dugu. Esperimentuak egin litezke, baina egunerokotasunak jan egiten gaitu, eta sarritan aukera handirik ere ez dugu izaten.

Ez dago dudarik internetek mundu berri itzela zabaldu digula, eta hau hasiera baino ez dela. Lehengoak gara eta ahal duguna egiten dugu. Batek daki zenbat gauza ekarriko digun etorkizuneko sareak! Probatzen gabiltza eta askotan sartzen dugu hanka. Hala ere, ohituko gara eta normalizatuko dugu bizitza digital hau.

Mila esker eta hurrengora arte, Aiora

leire
leire dio:
2011/01/23 23:28

Eskerrik asko, Josu, estekagatik. Eskerrak azpitituluak jartzeko aukera zegoen! Ingeles oso kaskarra daukat. Pena da euskaraz azpititulatuta ez egotea! Bideoan dio (edo horrela ulertu dut behintzat) umeen garuna aldatzen ari dela, ezta? Gure umeei gertatuko zaie hori, baina geuri eta gu baino gazteagoei ez zaigula horrelakorik gertatu, erdiko belaunaldiak garelako, trantsiziokoak. Geroak esango digu, baina, zer gertatuko den! Aiora, arrazoia duzu esaten duzunean irakaskuntza publikoan aukera badagoela etengabe formatzeko. Baina esango nuke arrakala digitala oso sakona dela irakaskuntzan, eta irakasle askok ez dutela euren burua horrelakoetan ikusten. Askok eta askok ez dute ezta korreo elektronikoa ibiltzen ere! Esan behar dizut, ni euskaltegian nabilela lanean, eta ikastaro txiki batzuk egiten badira ere, sarritan gure eskuetan badakigu itzelezko erremintak dauzkagula, baina ez dakigu ondo zertarako erabili. Inprobisatu egin behar dugu, eta esperimentatu. Egunerokotasunak, baina ez digu denbora larregi uzten horrelako gauzetarako. Gainera, askotxotan guk geuk trebatu behar ditugu gure ikasleak arlo tekniko batzuetan! Klase berean hiper-teknologiko bat zein beste pre-teknologiko bat izan ditzakegu, tartean egon litezkeen bariante guztiekin. Uf! Honek ematen du, bai! Hurrengo post baterako laga behar! Ondo segi, eta mila-mila esker

Aiora
Aiora dio:
2011/01/23 22:10

Kaixo Leire,

"Irakasleok birziklatu, alfabetatu teknikoki eta laguntza morala ere behar dugu. Esperimentuak egin litezke, baina egunerokotasunak jan egiten gaitu, eta sarritan aukera handirik ere ez dugu izaten."

Beste edozein lanbidetan bezala hezkuntzak ere aro berrietara moldatu behar du, eta kasu honetan, teknologia berrietara. Baina ez nago ados, aurreko baieztapenarekin, hezkuntzan diharduzuenok (publikoan behitzat, guraso biak irakasle ditut) beste lanbide askotan baino ikastaro eta trebakuntzarako aukera gehiago dituzue. Hori bai, norbere borondate eta lana ere badago atzean.

Baina langile batek ez al du beti ikasten egon behar bere lana ahalik eta hobekien egiteko? Garai bateko, bizitza osorako formula matematiko itxiak bukatu dira. :-)

Beste bat arte! :-)

Aiora
Aiora dio:
2011/01/23 20:18

Diozunarekin bat egiten dudan arren zure testuan paperezko liburuen onuren defentsa sutsu bat nabaritzen dut, agian Interneteko irakurketaren kaltetan doana. Niretzat ez dira konparagarriak bi irakurketa motak, batez ere bi euskarri ezberdinetan azaleratzen direlako testuak, eta Interneteko irakurketek normalean erabiltzailea aktibo bihurtzen duelako, paperezkoan ez bezala. Ez dut ezta bat egiten Interneteko irakurketa beti azalekoa denaren ideiarekin ere. Zer da sakonagoa, Shakespeareren lan bat paperean irakurri eta tutik ere ez ulertzea edo testua irakurri eta ehunka iritzi eta iradokizun jaso, zein partekatzea sarean? Interneten azaleko zein sakoneko irakurketak egiteko aukera dago, hezi egin behar da erabiltzailea, ohiko paperezko irakurketara hezi behar den bezala. Baina irakasleak prest al daude aro berrirako? Begirune guztiz luzatzen dizut nire gogoeta. ;-)

Josu sierra
Josu sierra dio:
2011/01/23 20:55

http://www.youtube.com/watch?v=lM4ltzS1vrU&sns;=em

Iruzkina gehitu

Erantzuna formulario hau betez utzi dezakezu. Formatua testu arruntarena da. Web eta e-posta helbideak automatikoki klikagarri agertuko dira.

Galdera: Zenbat dira hogei ken bi? (idatzi zenbakiz)
Erantzuna:
Aurkezpena

Leire Narbaiza Arizmendi

Irakaslea eta blogaria (+)

Madalenak Kafesnetan

Madalenak Kafesnetan

Madalenak Kafesnetan atala
#MadalenakKafesnetan

Artxiboa
2024 2023 2022 2021 2020 2019 2018 2017 2016 2015 2014 2013 2012 2011 2010 2009 2008 2007 2006 2005
Kontagailua