Iraileko trantsizioa
(Entzun nahi izanez gero egin klik)
Irailaren erdialdean gaude, uda amaieran eta udazken hasieran. Eguraldia ere halako dugu. Trantsizio sasoia da, uda (eta oporrak) atzean laga, eta lanari eta ikasturteari begiratzeko unea. Zubi-lana egiteko mementoa. Horregatik oporretako pare bat anekdotarekin abiatuko naiz, udazkenekoetan murgildu aurretik.
Opor-lekura joateko abioia hartu nuen Loiun eta hegazkineko komandanteak gaztelaniaz ingelesez eta EUSKARAZ egin zigun! Zelako emozioa! Txalo egitekotan izan nintzen! Hain da arrotza euskararendako hegan egitearena!
Badirudi jende gehiagok ere izan duela esperientzia hori, baina oraindik ere oso bitxia zaigu. Nola ez gara, bada, emozionatuko, anbulategian batzuetan ezinezkoa denean zita euskaraz eskatzea?
Horrelakoak bizi izanda, konturatzen gara zein gutxirekin garen zoriontsu euskaldun euskaltzaleok! Ohituta baikaude hizkuntza handien mahaietatik jausten diren ogi-apurrak jatera, eta jausten dena apurra beharrean koskorra denean, txapliguak jaurtitzen ditugu
Hala jakin nuen sare sozialen bidez, tele5 kateko reality-show ganorabako horietako batean Sortan Beleren kanta bat jarri zutela. Denak pozarren! Euskal kanta bat Espainiako kate handi batean! Inork ez zuen esan,ordea, musika baino ez zela entzun, letra tokatzen zenerako, kendu zutelako… Gure poza, putza!
Dena ez da izango desengainua, baina! Loreak filmak beste poz bat ere eman digu: Espainiako zine akademiak Oscar sarietara joateko aurre-aukeratu du. Joatekotan, Espainiaren izenean, baina aukera bat da, besterik ez dugu. Aurkeztutako hiruren arteko onena balitz ere, gaitz ikusten dut espainieraz ez den film bat Espainiaren ordezkari bidaltzea. Zoritxarrez ez lukete onartuko!
Halere, pozgarria da aurten ere Donostiako Zinemaldian euskaraz errodatutako beste film bat izatea sekzio ofizialean: Amama. Munduari euskaraz egiten dena erakusteko leku aproposa delako. Horrezaz gain, balio du demostratzeko euskarazko produktuak kalitatezkoak izan litezkeela. Eta geure burua ere konbentzitzeko, gutxiagotasun konplexu guztiak uxatzeko, hain barneratuta dauzkagu!
Oporrak, zinemaldia, eskolara itzultzea… dena urte sasoi honetan. Euskaltegietako matrikulazioa ere bertan da. Badabiltza hainbat sektoretatik izugarrikeriak esaten EGA (eta bide batez esanda, euskara) denik eta azterketarik zailena dela. Helburu jakin bat du horrek guztiak, ondotxo dakigunez, eskakizunen maila jaistea, alegia. Baina arazoa da euskalduntzea azterketitisak jota dagoela. Badirudi euskaltegian matrikulatzeko helburu bakarra agiria lortzea dela! Ze erratuta gauden! Ia guztiok dugu zer hobetua.
Horregatik, nahikoa euskara badakizue, animatu jendea izena ematera euskaltegian. Ikastaro asko daude, modulazio pila bat. Lagundu beste batzuei.
Euskaldun zaharrok: izan eskuzabal ikasten dabiltzanekin, erraztu ulertzea. Mintza eta Berbalagunetan eman izena. Zuek asko badakizue ere, hutsuneak badituzuelakoan nago. Irakurri euskaraz. Poliki-poliki hasi, helburu xumeak jarrita. Etxean ikasi dugunok ere zerbait egin beharko dugu, ezta?
Denon artean, hegazkinean komandanteak euskaraz egiten duenean harritu ez gaitezen, arruntena izan dadin. Izan dadila gure helburua.
