Heriotza Sanferminetan

Hildako bat laga du Capuchino zezenak aurtengo jaietan. Baziren hamalau urte hildakorik ez zegoela Sanferminetan. Sanferminetan? Ez, entzierroetan. Baina entzierroan izateak garrantzi handiagoa ematen dio, antza. Izan ere, iaz Nagoren Laffage hil zuten festetan, eta ez zen horrelako kanpaina mediatikorik egon. 

Beste urte batzuetan ere izan dira hildakoak: Harresietatik jausita, Nabarreriako iturritik salto eginda, kaleak garbitzeko makinak harrapatuta, entzierroko kolpeen ondorioz hilabete batzuk beranduago....ia urtero dago horrelako heriotza bat. Hala ere, anonimatuan gelditzen dira izen bako gorpu horiek. 

Birritan-edo izan naiz Sanferminetan. Eta gogoratzen dudanez bietan izan dira hildakoak. Batean entzierroan (aspaldiko kontuez dihardut, ezta?), azken aurreko hildakoa, hain zuzen ere; Illinoisekoa omen. Bestean, ordea, txosnagunean (hau ere aspaldikoa, e!) lotan zeuden punki biren gainetik pasatu zen lurra garbitzeko makina, eta biak hil ziren (harrezkero, makina horren gaitzizena "matapunkis" da).

Beste heriotzak era isilena pasatu izan dira, ia izenik eman gabe, beharbada bata Illinoisekoa zelako. Edo momentuan hil ez zelako (azken hildakoaren kasuan, adibidez). Edo denboraren poderioz gauzak aldatu egin direlako. Orain hildakoaren irudia korrika egiten beste entzierro batean, bere familiaren pena, errausketa eguneko irudiak,.....hori guztiori ikusi dugu. Zergatik? Gainera, istripu bat izan denean, kontzienteki berak aukeratu zuenean zezenen aurrean antxintxiketan egitea? Beste hainbat kasutan desgrazia besterik ez denean izan?

Nire ustez erantzuna gizarte aldaketan dago: disfrutatzen ari zen mutil gazte bat hil egin da, eta biktima bihurtu dute. Ez da informazioa komunikabideek eman digutena. Pena baino ez digute transmititu. Pena eta sufrimendua. Informatzeari uko egin, eta biktimizazioa goretsi.

Hildako guztiei balore bera ematen ikasiko ote dute inoiz?